«شیش و بش» تابع نمونههای عینی نمایش ایرانی نیست
سیدجواد روشن در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی آنا، گفت: «نمایش «شیش و بش» اثری است که در بستر نمایشهای ایرانی به نگارش درآمده ولی الزاما از قراردادها یا شاخصههای نمایش ایرانی تبعیت نمیکند بلکه از ویژگیهایی برخوردار است که کاراکترها به برخی از شخصیتهای نمایش ایرانی مثل سیاه شبیه میشوند در حالی که الزاماً سیاه نیستند و تنها برخی از ویژگیهای آن را دارند.»
وی اظهار کرد: «فضای این اثر نمایشی نزدیک به فضای نمایش ایرانی است و قالب اصلی نمایش گویا از شیوه نمایشهای غربی الهام گرفته شده است برای مثال ممکن است تصور شود که از کمدی اشتباهات و یا شاخصههای نمایش ایرانی تبعیت میکند در حالی که در حقیقت چنین چیزی نیست و این ویژگی و فضایی که است چرمشیر به خوبی توانسته ایجاد کند.»
کارگردان نمایش «شیش و بش» تصریح کرد: «ما در اجرای این اثر نمایشی سعی کردهایم ویژگیهای متن را در اجرا نیز لحاظ کنیم. فضای کلی نمایشی که این روزها در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است در عینحال که برگرفته از نمایش سنتی ایرانی است تابع نمونههای عینی نمایش ایرانی نیست.»
وی یادآور شد: «تئاتر هنری قراردادی است و ما در اجرای نمایشهای ایرانی با مخاطب قراردادهای هنری میگذاریم برای مثال در نمایش تعزیه تشت آب به مثابه رود فرات است چنین فضاهایی در نمایش «شیش و بش» وجود دارد برای مثال شخصیتی در نمایش است که شبیه سیاه در نمایشهای ایرانی است با این تفاوت که این کاراکتر عیناً سیاه نیست.»
این کارگردان تئاتر در سخنانش تصریح کرد: «فضاهایی که نزدیک به نمایش سنتی است گاه ویژگی خلق موقعیتهای کمیک ایجاد کرده و به همین دلیل برای مخاطب نیز جذاب است.»
وی درباره اجرای نمایش «شیش و بش» در تماشاخانه سنگلج گفت: «من همواره دوست داشتم تا فرصتی ایجاد شود و بتوانم نمایشی را در تماشاخانه سنگلج اجرا کنم. در زمانی که به دنبال نمایش بودم تصمیم به اجرای نمایش کمدی گرفتم که در بستر نمایش ایرانی اجرا شود، پس از مطالعه متن متوجه جذابیتهای نمایشنامه شدم و در نهایت تصمیم به انتخاب این متن برای اجرا گرفتم. این نمایش با توجه به طراحی و نوع میزانسنی که داشت برای اجرا در تالار قابعکسی مناسب بود و به همین دلیل در سنگلج اجرا میشود.»
وی با تاکید بر اینکه تماشاخانه سنگلج بهترین انتخاب برای اجرای نمایش «شیش و بش» بود، افزود: «این اثر قبل از اجرای عمومی در جشنواره نمایشهای آیینی سنتی اجرا شد، بنابراین در اجرای عمومی با توجه به مشاهده برخی از بازخوردها و مشخص شدن نقاط قوت و ضعف کار یکسری دستخوش یکسری تغییرات شد که یکی از آنها کاهش بازیهای نوری بود چراکه در اجرای جشنوارهای بخاطر تعدد صحنهها رفتوآمد نوری زیادی داشتیم و بعد متوجه شدیم که همین امر باعث خستهشدن مخاطب میشود. بر اساس تغییرات ایجاد شده و چینش صحنهها در نمایش تایم نمایش 15 دقیقه کاهش پیدا کرده است.»
روشن درباره بازخورد مخاطب در مواجهه با «شیش و بش» عنوان کرد: «تماشاخانه سنگلج دارای ظرفیتی حدود 220 نفر است و برای ما مهم است که به لحاظ اجرایی استفاده حداکثری از سالن داشته باشیم. در برخی آثار، نمایشها با حضور افراد چهره روی صحنه میرود و همین امر باعث جذب مخاطبی که بلیت خریداری میکند، میشود. از این حیث توقع ما نسبت به جذب مخاطب برآورده نشده و با توجه به آنچه انتظار داشتیم فاصله داریم اما با درنظرگرفتن شرایط موجود در تالار که مخاطب خود را دارد میتوان گفت که استقبال از «شیش و بش» قابل قبول بوده است.»
وی اضافه کرد: «از رضایت مخاطبان در زمان خروج از سالن بسیار خوشحال هستم البته این به معنای انجام دادن هرکاری برای کسب رضایت تماشاگر نیست چراکه ما سعی کردهایم با حفظ اصول حرفهای، نمایشی را تولید کنیم که هم مخاطب حرفهای و تخصصی داشته باشد و هم مخاطب عام.»
درخصوص تبلیغات این نمایش بیان کرد: «تبلیغات آثار فرهنگی در حال تغییر است چراکه پیش از این به واسطه چاپ پوستر و تراکت این کار انجام می شد و در حال حاضر افراد با استفاده از فضای مجازی به تبلیغات می پردازند. ما در اطلاعرسانی اجرای این اثر هم از فضای مجازی و هم از شکل سنتی استفاده کردهایم. در این بین واقعیت این است که ما همواره با تبلیغ آثار به دنبال جذب مخاطبی هستیم که هزینه صرف خرید بلیت کند. شاید بخشی از تبلیغات باعث دیده شدن آثار شود اما الزاماً منجر به خرید بلیت نمیشود.»
وی در سخنانش یکی از مشکلات گروههای نمایشی را محول کردن مسئولیت تبلیغات بر دوش گروههای نمایشی معرفی کرد و افزود: «سالنها هم در سرنوشت موفقشدن یا موفق نشدن گروهها تاثیرگذار هستند و به واسطه اعتبار و مسئولانی که تحت عنوان روابط عمومی دارند می توانند در این بخش نقش کمککنندهای داشته باشند. همچنین مرکز هنرهای نمایشی مسئولیت دارد در دعوت مخاطبان و اطلاع رسانی برنامهریزی داشته باشد.»
انتهای پیام/