ضرورت شناساندن میراث موسیقایی ایران به جهانیان/اجرای برنامه «شباهنگ» در ایام جشنواره چند رسانهای میراث فرهنگی در اهواز
حمیدرضا حسینی مدیر بخش شعر، موسیقی و نماهنگ چهارمین جشنواره بینالمللی چندرسانهای میراثفرهنگی در گفتوگو با خبرنگار آنا در پاسخ به این پرسش که بینالمللی شدن جشنواره میراثفرهنگی چه تأثیری بر شناخت جهانی از میراثفرهنگی ایران خواهد داشت، گفت: یکی از عناصری که میتواند میراث فرهنگی ما را بهخوبی به جهانیان معرفی کند، آثار رسانهای است. آثاری که امسال در جشنواره از حوزههای مختلف شعر، موسیقی، آثار سینمایی، رادیویی، تلویزیونی، فضای مجازی و عکس حضور دارند، هرکدام نماینده یک قاب روشن از پیشینه تاریخی، ارزشهای فرهنگی و سبک زندگی متمدنانه مردم ایران هستند؛ قابهایی که از گذشته تا امروز، در تصویر، متن کتابها و شعرها و در نوای موسیقیها به جهان عرضه شدهاند.
وی اظهار کرد: از سوی دیگر، ما بازخوردهای خوبی نیز دریافت میکنیم. در حوزه زبان فارسی، کشورهایی که در پیرامون ما قرار دارند و با ما مشترکات فرهنگی دارند، میتوانند پیام ما را سریعتر دریافت کنند و گفتوگویی فرهنگی میان ما و کشورهای همسایه شکل گیرد. تاریخ این سرزمین با قدمت بسیار زیادش، برای بسیاری از ملتهای دنیا الهامبخش است و این وظیفه هنرمندان و البته رسالت ماست که زیباترین جلوههای این میراث فرهنگی و باستانی را در قالبهایی متناسب با مخاطب امروز، نسل نو و حتی نسل زد، معرفی و ماندگار کنیم.
حسینی عنوان کرد: هر سه حوزه شعر و ترانه، موسیقی و سرود و همچنین نماهنگ میتوانند آثاری خاطرهانگیز، ماندگار و شیوا به فرهنگدوستان در سراسر جهان ارائه دهند. ویژگی مهم موسیقی این است که همواره همراه مخاطب است؛ رسانهای در دسترس و کمهزینه. امیدوارم با ظرفیتهای فوقالعادهای که در موسیقی کشور وجود دارد، از موسیقی نواحی گرفته تا موسیقی مدرن و علمی، بتوانیم بهترین برداشت را از این سرزمین و داشتههای ارزشمند آن ارائه کنیم و در قابهایی زیبا به مردم جهان معرفی کنیم.
وی درباره ارتباط با نسل امروز بیان کرد: اگر بتوانیم دادهها، پیامها و ارزشهایی را که در میراث و فرهنگ ما وجود دارد، به زبان مطلوب نسل امروز و نسل زد ترجمه کنیم، ارتباط مؤثری شکل میگیرد. برای مثال، شعر میتواند به زبان ترانه، روانتر و مردمیتر بیان شود و موسیقی نیز باید از انرژی، احساس و هیجانی برخوردار باشد که نسل امروز با آن ارتباط برقرار میکند. این ترکیب، بهویژه در کنار نماهنگ، جلوههای زیبایی از فرهنگ و تمدن ما را در معماری، پوشش، تزیینات و سبک زندگی مردم به تصویر میکشد.
مدیر بخش شعر، موسیقی و نماهنگ چهارمین جشنواره بینالمللی چندرسانهای میراثفرهنگی تاکید کرد: هرکدام از این عناصر، متعلق به دوره و نسل خاص خود هستند. ابتدا باید نسل امروز را بشناسیم و سپس این اندوخته فرهنگی را به زبان او ترجمه کنیم تا پذیرفته شود. زمانی که این پذیرش اتفاق بیفتد، مخاطب خود به جستوجو و کاوش در حوزههای مورد علاقهاش میپردازد.
وی اظهار کرد: من در حوزه موسیقی، حدود ۱۰ سال پیش تصور میکردم موسیقی بومی ما در حال از بین رفتن است، زیرا در اقتصاد و بازار موسیقی نقش پررنگی نداشت، اما خوشبختانه در آخرین جشنوارهای که حضور داشتم، یعنی جشنواره موسیقی بانوان در کیش، نوازندگانی را دیدم که اغلب دختران نوجوان و جوان ۱۳ تا ۲۰ ساله بودند و سازهای بومی و محلی را با تبحر بسیار بالا مینواختند. اجرای دقیق لحنها، درست مانند لهجه در زبان، نشان میداد که این نسل با چه درکی موسیقی نواحی را آموخته است. این تجربه برای من و بسیاری از مخاطبان شگفتانگیز بود و انگیزه مضاعفی به خود این هنرمندان داد.
حسینی تصریح کرد: بسیاری از این هنرمندان، بهویژه در نواحی غرب کشور، با کشورهای همزبان ارتباط فرهنگی دارند و اجراهای متعددی در خارج از ایران داشتهاند که با استقبال مواجه شده است. این موضوع نشان میدهد این ظرفیت در همه حوزههای فرهنگی و هنری، از موسیقی و شعر گرفته تا سینما که جزو سینماهای برتر جهان است، وجود دارد. مسئله اصلی، شناخت درست ظرفیتها و ارائه آنها در قالبی پذیرفتنی برای مخاطب ایرانی و جهانی است.
وی تاکید کرد: میراث فرهنگی در ذات خود اصالت دارد و پاسداشت این اصالت وظیفه ماست. نوآوری و بهروزرسانی بیشتر در حوزه اجرا و تکنیکها اتفاق میافتد. البته در نهایت، موفقیت یک اثر به ارتباط آن با مخاطب بستگی دارد؛ اگر مخاطب نپذیرد، اثر موفق نخواهد بود.
اجرای برنامه «شباهنگ» در ایام جشنواره در اهواز
مدیر بخش شعر و موسیقی جشنواره یکی از ظرفیتهای مهم جشنواره را همین مواجهه مستقیم هنرمند و مخاطب دانست و خبر داد: در جشنواره میراثفرهنگی، علاوه بر مراسم افتتاحیه و اختتامیه، دو شب اجرای زنده شعر و موسیقی با عنوان «شباهنگ» برگزار میشود. در این برنامهها، شاعران و هنرمندان برگزیده و هنرمندان استان میزبان، بهصورت زنده برای مردم اجرا دارند و این ارتباط رودررو، تأثیر بسیار زیادی دارد.
وی افزود: جشنواره همچنین یک فضای آموزشی است. آثار توسط داوران متخصص بررسی میشود و تلاش میکنیم نقدها و نظرات کارشناسی را به هنرمندان منتقل کنیم. این مسیر، به کمال هنرمند، کمال هنر و ارتقای آثار منجر میشود. آثار برگزیده نیز در سایت جشنواره منتشر میشوند و نسلهای جدید میتوانند سیر رشد هنری را دنبال کنند.
حسینی در پایان درباره تاثیر جشنواره بر شکوفایی هنرمندان عرصه شعر، موسیقی و نماهنگ اظهار کرد: به باور من، دوره شکوفایی یک موزیسین معمولاً از اواخر نوجوانی تا حدود ۳۰ سالگی است؛ دورهای که شخصیت هنری شکل میگیرد، تجربهها گسترش مییابد و هنرمند مسیر خود را پیدا میکند. جشنوارهها میتوانند نقش مهمی در هدایت و تقویت این مسیر ایفا کنند.
انتهای پیام/