اتصال شرکتهای دانشبنیان به بخش خصوصی مؤثرتر از حمایت مالی/ ایجاد مشوق برای سرمایهگذاری نه تنبیه تولیدکننده
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا، بهرام شکوری با تأکید بر ضرورت تقویت ارتباط میان فعالان اقتصادی و شرکتهای دانشبنیان، گفت: مقصد اصلی فعالیت شرکتهای دانشبنیان، بخش خصوصی و فعالان اقتصادی هستند؛ چه در راستای افزایش راندمان، چه در مسیر نوآوری و بهبود فرآیندهای تولید در حوزههای معدن، صنعت و کشاورزی که هر کدام نیاز مبرمی به فناوری های نوین دارد.
رئیس کمیسیون صنایع و معادن اتاق ایران افزود: تصور رایجی وجود دارد که حمایت از شرکتهای دانشبنیان صرفاً با ایجاد صندوق و پرداخت منابع مالی محقق میشود، در حالی که به نظر من، ایجاد ارتباط مؤثر میان این شرکتها و مصرفکنندگان واقعی محصولات و خدمات آنها، یعنی فعالان اقتصادی، بسیار مهمتر از حمایتهای مالی است.
استقبال بخش خصوصی از نوآوریها و ایدههای جدید شرکتهای دانشبنیان
شکوری با بیان اینکه بخش خصوصی آماده استقبال از نوآوریها و ایدههای جدید شرکتهای دانشبنیان است، تصریح کرد: اگر این ارتباط تقویت شود، بخش قابل توجهی از مسیر حمایت از دانشبنیانها میتواند بدون اتکا به بودجههای دولتی و با سرمایهگذاری مستقیم فعالان اقتصادی طی شود.
رئیس کمیسیون صنایع و معادن اتاق ایران با اشاره به منابع مالی پیشبینیشده برای حمایت از شرکتهای دانشبنیان گفت: در سال ۱۴۰۲، نیم درصد عوارض صادراتی که برای این موضوع در نظر گرفته شده بود، در ۹ ماهه نخست سال به رقمی در حدود ۱۷ هزار میلیارد تومان رسید. در ادامه نیز ارقام ۱۲ هزار میلیارد و حتی وصول مازاد بر آن مطرح شد که نشان میدهد لازم است شفاف شود بودجه واقعی مورد نیاز برای حمایت از دانشبنیانها چه میزان است و آیا میتوان بخشی از این مسیر را به بخش خصوصی سپرد.
وی ادامه داد: ما آمادگی داریم در حوزه هزینهکرد، حمایت و حتی ممیزی شرکتهای دانشبنیان و ایدههای آنها، در کنار معاونتهای مربوطه همراهی کنیم و بخشی از مسیر را با سرمایه و توان بخش خصوصی پیش ببریم.
شکوری در بخش دیگری از سخنان خود، تفکیک موضوع حمایت از دانشبنیانها از بحث خامفروشی و زنجیره ارزش را ضروری دانست و گفت: نباید این دو موضوع با یکدیگر خلط شوند. ایجاد ارزش افزوده در کشور هدف درستی است و ما نیز از تکمیل زنجیره ارزش حمایت میکنیم، اما نباید تولیدکنندگانی که در ابتدای زنجیره فعالیت میکنند به دلیل پایین بودن ارزش افزوده محصولشان تنبیه شوند.
وی افزود: تمام فعالان زنجیره تولید با مجوز رسمی دولت فعالیت میکنند و اگر مازاد تولید وجود دارد، یا باید در داخل مصرف شود یا صادر شود. سؤال اینجاست که چرا تولیدکنندهای که صادرات انجام میدهد باید صرفاً به دلیل پایین بودن ارزش افزوده محصول، مشمول تنبیه شود؟ از نظر سرمایهگذاری و اشتغال، تفاوتی میان فعالان ابتدای زنجیره و انتهای آن وجود ندارد.
ایجاد مشوق برای سرمایهگذاری نه تنبیه تولیدکننده
رئیس کمیسیون صنایع و معادن اتاق ایران تأکید کرد: اگر سیاستهای تنبیهی در قبال تولیدکنندگان ابتدای زنجیره اعمال شود، هیچ سرمایهگذاری حاضر نخواهد بود در این بخشها فعالیت کند و همه به سمت انتهای زنجیره حرکت خواهند کرد. در حالی که راهکار درست، ایجاد مشوق برای سرمایهگذاری و تکمیل زنجیره ارزش است، نه تنبیه تولیدکننده ای که گناهی در این خصوص ندارد.
شکوری در پایان خاطرنشان کرد: با تغییر نگاه و استفاده از ابزارهای موجود برای تأمین نیازها، میتوان به جای تقابل، همافزایی میان بخش خصوصی، دولت و شرکتهای دانشبنیان ایجاد کرد؛ مسیری که هم به توسعه کشور و هم به تقویت تولید و نوآوری منجر میشود.
انتهای پیام/