رفع محرومیت از مسیر اقتصاد دانشبنیان میگذرد
رویداد «رعنا» امروز در شبستان امام خمینی (ره)، با هدف همافزایی میان نهادهای حمایتی، شرکتهای دانشبنیان و ساختارهای مالی برای حل مسائل مناطق محروم برگزار شد و بستری برای طرح دیدگاههای سیاستگذاران حوزه فناوری و اقتصاد نوآوری فراهم آورد؛ رویدادی که تمرکز آن بر ایجاد مدلهای پایدار اقتصادی با مشارکت مردم و فناوریهای بومی است.
مصطفی قانعی، در سخنرانی خود در این رویداد با اشاره به منظومه کلی اقتصاد و فناوری کشور اظهار کرد: در کشور چندین هزار شرکت دانشبنیان فعالیت میکنند و از سوی دیگر، مأموریتهایی به نهادهایی مانند بنیاد برکت، بنیاد مستضعفان و سایر مجموعهها برای حمایت از محرومان سپرده شده است، اما در میانه این جریان، یک عنصر کلیدی به نام «اقتصاد» قرار دارد که نادیده گرفتن آن، هم به شکست دانشبنیانها منجر میشود و هم موجب ناپایداری اقدامات حمایتی خواهد شد.
وی با تأکید بر ضرورت نوعی رهبری و مربیگری مبتنی بر اقتصاد دانشبنیان تصریح کرد: ما به مدلی نیاز داریم که به زبان اقتصاد، دانشبنیانها را به کمک محرومان بیاورد و به زبان اقتصاد، محرومان را وارد چرخه تولید ثروت کند. این الگو در کشورهای مختلف، حتی در شرایط بحرانی، تجربه شده است و توانسته کشورهایی بدون منابع نفت، گاز یا معدن را نجات دهد.
قانعی با اشاره به فراخوانهای موجود برای حل مسائل محرومان گفت: امروز گروههای علمی متعددی با نیت کمک وارد میدان شدهاند که این رویکرد قابل تقدیر است، اما مشخص نیست هر ایدهای الزاماً بتواند مشکل محرومیت را حل کند. اگر از ابتدا از اقتصاد شروع کنیم و مسئله را برای طبقه محروم تعریف کنیم، سپس دانشبنیانها را فراخوان دهیم، میتوانیم بهدرستی تعیین کنیم هر شرکت در کجا قرار گیرد تا مسئله حل شود.
دبیر ستاد زیستفناوری، سلامت و فناوریهای پزشکی معاونت علمی ریاست جمهور، با ارائه مثالی از مناطق ساحلی جنوب کشور افزود: در بسیاری از این مناطق، بستر خلق ثروت وجود دارد، اما مردم همجوار دریا از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند. تجربه نشان داده است که پرداخت پول یا وام بهتنهایی مشکل را حل نمیکند، زیرا بدون مدل اقتصادی، منابع از بین میرود. در چنین شرایطی باید اقتصاد منطقه را بر اساس ظرفیتی که وجود دارد، مانند اقتصاد دریا، بازتعریف کرد.
وی ادامه داد: تمرکز بر ظرفیتهایی مانند تولید محصولات جلبکی، فرآوردههای آرایشی، تأمین پروتئین، پرورش ماهی در قفس یا استفاده از آرتمیا برای خوراک آبزیان، میتواند به شکلگیری کسبوکارهای پایدار منجر شود. در این مدل، دانشبنیانها فناوری را پیاده میکنند، اما محرومان باید مالک و سهامدار آن کسبوکار باشند، نه صرفاً نیروی کار؛ در غیر این صورت، اقتصاد منطقه رشد نخواهد کرد.
قانعی با اشاره به اظهارات مطرحشده از سوی رئیس موسسه دانش بنیان برکت، در این رویداد گفت: پیشنهاد استفاده از منابعی مانند هزار میلیارد تومان مشابه تبصرههای حمایتی، اگر در قالب اقتصاد موضوعمحور تعریف شود، میتواند اثربخش باشد. در این مدل، صندوقها نقش تأمین مالی را بر عهده دارند، دانشبنیانهای معاونت علمی وارد میدان میشوند و یک بستر مشخص اقتصادی انتخاب میشود که همه فعالیتها حول آن متمرکز شود.
وی در پایان تأکید کرد: برای موفقیت این الگو، تمرکز بر یک موضوع دارای بستر واقعی، حضور دانشبنیانها، مشارکت مردم در قالبهایی مانند تعاونی و حمایت هدفمند صندوقها ضروری است. ابزارهای این کار امروز در کشور وجود دارد و آنچه بیش از همه نیاز است، مدیریتی است که بتواند میان اقتصاد، دانشبنیان و محرومان پیوند مؤثر برقرار کند.
انتهای پیام/