حلقه‌های مفقوده مقابله با اوباش مسلح؛ از دستگیری تا ریشه‌کنی قاچاق سلاح

به گزارش خبرنگار آنا، هرچند وقت یک‌بار در اخبار حوادث و انتظامی، شاهد انتشار تصاویری از دستگیری اوباش و اراذلی هستیم که با سلاح گرم به جان و مال مردم تعرض کرده‌اند. پلیس با قاطعیت وارد عمل می‌شود، عاملان ناامنی را شناسایی و دستگیر می‌کند و آنها را به سزای اعمالشان می‌رساند؛ اقداماتی که بدون تردید قابل تحسین است و نقش مهمی در بازگرداندن آرامش به جامعه دارد.

با این حال، تکرار این اخبار نشان می‌دهد که برخوردهای انتظامی به تنهایی نتوانسته پدیده خطرناک اوباشگری مسلحانه را به‌طور کامل ریشه‌کن کند. نمونه تازه آن، دستگیری یکی از اوباش مسلح در محله فلاح تهران است؛ فردی که با سلاح گرم اقدام به قدرت‌نمایی و ایجاد رعب و وحشت در میان شهروندان کرده بود.

اینجاست که یک سؤال اساسی مطرح می‌شود: این افراد سلاح گرم را از کجا تهیه می‌کنند؟

واقعیت این است که بدون دسترسی به سلاح، بخش بزرگی از این قدرت‌نمایی‌ها اساساً امکان‌پذیر نخواهد بود. بنابراین لازم است نگاه‌ها از مرحله برخورد با «معلول» فراتر رفته و به «علت» معطوف شود. ریشه ماجرا را باید در قاچاق سلاح و بسترهای تسهیل‌کننده آن جست‌وجو کرد.

امروز فضای مجازی، به‌ویژه کانال‌ها و صفحات تلگرامی، مملو از تبلیغاتی است که به‌صورت آشکار یا پنهان اقدام به معرفی و فروش انواع سلاح می‌کنند. هرچند ممکن است بخشی از این صفحات جعلی یا کلاهبرداری باشد، اما حتی وجود یک مورد واقعی از این تبلیغات نیز می‌تواند تهدیدی جدی برای امنیت عمومی محسوب شود. افرادی که برای قدرت‌نمایی حاضرند دست به هر نوع خشونتی بزنند، دقیقاً مخاطبان چنین فضاهایی هستند و نتیجه آن چیزی جز هزینه‌سازی برای جامعه و کشور نخواهد بود.

از سوی دیگر، نباید از نقش برخی تولیدات رسانه‌ای و محتوای منتشرشده در فضای مجازی و شبکه‌های نمایش خانگی غافل شد. زمانی که به برخی اراذل و اوباش تریبون داده می‌شود، آنها را مقابل دوربین می‌نشانند و با ظاهری قهرمان‌گونه به گفت‌وگو می‌گیرند، نباید انتظار داشت که الگوی رفتاری سالمی به جامعه منتقل شود. این روند، ناخواسته به عادی‌سازی خشونت و ترویج فرهنگ قدرت‌نمایی کمک می‌کند.

در نهایت، اگرچه اقدامات قاطع پلیس در برخورد با اوباش مسلح ضروری و مؤثر است، اما برای ریشه‌کن شدن این پدیده، باید نگاه جامع‌تری داشت؛ کنترل و پایش جدی فضای مجازی، مقابله بی‌امان با کانال‌های قاچاق سلاح، و برخورد مؤثر با شبکه‌های قاچاق مرزی در کنار اصلاح رویکردهای فرهنگی و رسانه‌ای، می‌تواند حلقه‌های مفقوده این زنجیره باشد.

امنیت پایدار، زمانی محقق می‌شود که هم با عامل ناامنی برخورد شود و هم مسیرهای تولید و تغذیه ناامنی به‌طور هم‌زمان مسدود گردد.