معماری وب ۳، هزینه توسعه زیرساختهای تبادل داده را کاهش میدهد
موضوع نوسازی زیرساختهای فنی و انتقال به نسل سوم وب در آستانه برگزاری اولین نمایشگاه ایفتکس به یکی از اولویتهای اصلی فعالان صنعت فناوریهای مالی تبدیل شده است. بسیاری از شرکتها و سازمانها با وجود سرمایهگذاریهای کلان بر روی سرورهای سنتی، همچنان با چالشهای امنیت داده و هزینههای بالای نگهداری مواجه هستند و راهکار خروج از این بنبست، تغییر پارادایم به سمت معماریهای غیرمتمرکز است. سهیل نیکزاد، عضو هیئت مدیره انجمن بلاکچین و متخصص سیستمهای اطلاعاتی که قرار است در این نمایشگاه کارگاه تخصصی «معماری ماژولار وب ۳ و اوراکلها» را برگزار کند، در گفتوگویی با خبرنگار آناتک به تشریح جزئیات فنی این تحول و کاربردهای آن برای صنایع داخلی پرداخته است.
چرا ماشین مجازی اتریوم به استاندارد جهانی زیرساختهای نوین تبدیل شده است؟
فناوری ماشین مجازی اتریوم (EVM) امروزه جایگاهی فراتر از یک ابزار صرفاً مرتبط با رمزارز اتریوم پیدا کرده و به استاندارد مرجع در معماری سیستمهای اطلاعاتی نوین تبدیل شده است. منطق بنیادین این فناوری بر پایه متنباز بودن استوار است. تیم توسعهدهنده اتریوم، کدهای پایه و هسته اصلی پردازشی این شبکه را در بستر اینترنت منتشر کرده تا هر توسعهدهنده یا سازمانی در هر نقطه از جهان، فارغ از موقعیت جغرافیایی، بتواند بدون نیاز به طراحی سیستم از نقطه صفر، شبکه بلاکچینی اختصاصی یا سیستم اطلاعاتی رمزنگاری شده خود را راهاندازی کند.
کارایی و ضریب اطمینان این معماری توسط غولهای فناوری مالی دنیا نیز به تایید رسیده است. صرافیهای بزرگ بینالمللی نظیر بایننس، کوینبیس و اوکیاکس برای توسعه زیرساختهای شبکه و ابزارهای معاملاتی خود از همین معماری EVM بهره جستهاند.
موضوع حائز اهمیت در اینجا، تغییر نگرش نسبت به بلاکچین است؛ این فناوری صرفاً بستری برای خرید و فروش دارایی نیست، بلکه یک موتور پردازشی قدرتمند و آزموده شده است که امنیت و پایداری سیستمهای اطلاعاتی را تضمین میکند. هدف ما این است که نشان دهیم متخصصان و شرکتهای ایرانی چگونه میتوانند از این دانش جهانی برای ارتقای سطح کیفی زیرساختهای داخلی و ایجاد شبکههای خصوصی امن استفاده کنند.
اتصال متقابل شبکههای بلاکچینی چه ارزشی برای اکوسیستم دیجیتال ایجاد میکند؟
جزیرهای بودن سیستمهای اطلاعاتی همواره یکی از معضلات بزرگ در دنیای فناوری بوده است، اما معماریهای نوین وب ۳ این چالش را برطرف کردهاند. قابلیت اتصال متقابل یا ویژگی بارز شبکههای مبتنی بر EVM است. سیستمهای طراحی شده بر این اساس، توانایی دارند که به صورت همتراز به یکدیگر متصل شوند. ارتباط همتراز به این معناست که دو شبکه مستقل بلاکچینی میتوانند بدون نیاز به واسطه انسانی یا نهاد مرکزی، با یکدیگر تبادل اطلاعات داشته باشند.
تعامل میان شبکهها امکانات متعددی نظیر صدور توکن در شبکه مقصد، تایید صحت دادههای متقابل و اجرای خودکار تراکنشها را فراهم میکند. شرکتها و سازمانهایی که زیرساختهای خود را بر این اساس بنا میکنند، میتوانند داراییها و دادههای خود را آزادانه و با حفظ پروتکلهای امنیتی بین سکوهای مختلف جابهجا کنند. حذف واسطهها و اتکای مستقیم شبکهها به یکدیگر، علاوه بر افزایش سرعت تبادلات، هزینههای سربار ناشی از فرآیندهای تطبیق دستی و اداری را به شدت کاهش میدهد و مدلی کارآمد از تجارت دیجیتال را ارائه میدهد.
اوراکلها چگونه چالش اعتماد و صحتسنجی دادههای ورودی را حل میکنند؟
ورود اطلاعات از دنیای فیزیکی به دنیای دیجیتال، همواره پاشنه آشیل سیستمهای سنتی بوده است. سیستمهای قدیمی برای دریافت متغیرهایی مانند قیمت لحظهای داراییها، نتایج رویدادها یا وضعیتهای محیطی، نیازمند اپراتورهای انسانی یا سرورهای متمرکز هستند که همواره احتمال خطا، دستکاری یا سوگیری در آنها وجود دارد. فناوری وب ۳ با معرفی مفهوم اوراکل، راهکاری بنیادین برای این مسئله ارائه کرده است. اوراکلها پلهای ارتباطی هوشمندی هستند که دادهها را از محیط بیرون یا سایر شبکهها دریافت کرده و آنها را به زبان قابل فهم و تغییرناپذیر برای بلاکچین ترجمه میکنند.
فناوری اتریوم و قراردادهای هوشمند این امکان را فراهم کردهاند که فرآیند ورود و خروج اطلاعات به صورت کاملاً خودکار، ریاضی و برنامهریزی شده انجام شود. زمانی که صحبت از انتقال اطلاعات از یک شبکه بلاکچینی به شبکه دیگر است، اوراکلها تضمین میکنند که این دادهها بدون دخالت دست و با تایید رمزنگاری شده منتقل شوند. دانای کلِ ماشینی، اعتماد را از اشخاص سلب کرده و به کدها و الگوریتمها منتقل میکند. نتیجه این فرآیند، افزایش چشمگیر ضریب اطمینان در قراردادهای تجاری هوشمند و کاهش ریسکهای ناشی از تبانی یا خطای انسانی در ثبت اطلاعات است.
معماری لایهلایه چه نقشی در مدیریت هزینهها و افزایش سرعت تراکنشها دارد؟
مقیاسپذیری و مدیریت ترافیک شبکه، یکی از دغدغههای اصلی در پذیرش عمومی بلاکچین بوده است. راهکار نسل جدید برای حل مشکل کندی و هزینههای بالا، استفاده از معماری لایهلایه است. مدل مذکور، شبکه را به ۲ بخش اصلی تقسیم میکند: لایه یک که وظیفه تأمین امنیت نهایی، انجام توافقات کلان و پردازشهای حیاتی را بر عهده دارد و لایه ۲ که مسئولیت انجام محاسبات پرحجم، سریع و ارزان را عهدهدار میشود.
شبکههای لایه دوم، هزاران تراکنش خرد را در محیط خود پردازش میکنند و سپس چکیده، فشرده یا اصطلاحاً هش آن محاسبات را به صورت رمزنگاری شده به لایه یک ارسال میکنند. لایه اصلی، صرفاً صحت عملکرد لایه دوم را تایید و ذخیره میکند و درگیر جزئیات محاسباتی نمیشود. تقسیم کار صورت گرفته باعث میشود تا کاربران همزمان از امنیت بینظیر لایه اصلی و سرعت و ارزانی لایه دوم بهرهمند شوند. معماری لایهلایه برای کسبوکارهایی که نیازمند پردازش تعداد زیادی تراکنش با کارمزد پایین هستند، بسیار حیاتی است و موانع فنی و اقتصادی موجود برای استفاده تجاری از رمزارزها را مرتفع میسازد.
آینده زیرساختهای اطلاعاتی کشور با این فناوریها به چه سمتی میرود؟
توکنسازی داراییها و ایجاد ارزش افزوده بر بستر دیجیتال، افقی است که پیادهسازی صحیح این معماریها پیش روی اقتصاد کشور قرار میدهد. آشنایی متخصصان و تصمیمگیران حوزه فناوری اطلاعات با مفاهیم معماری ماژولار و اوراکلها، گامی ضروری برای نوسازی زیرساختهای تجاری است. ابزارهایی که در کارگاههای تخصصی مورد بررسی قرار میگیرند، راهحلهایی انتزاعی نیستند، بلکه متدولوژیهای آزموده شدهای هستند که میتوانند چابکی و شفافیت را به سازمانها تزریق کنند. هدف نهایی این است که پیچیدگیهای فنی بلاکچین در لایههای زیرین پنهان شود و کاربران و کسبوکارهای ایرانی بتوانند به سادگی از مزایای سرعت، امنیت و کاهش هزینهها در فعالیتهای روزمره خود بهرهمند شوند.
انتهای پیام/