واعظ آشتیانی: جریانی از اصولگرایان در اندیشه حمایت از روحانی است

استراتژی و راهبردهای اصولگرایان برای انتخابات ریاست‌جمهوری ٩٦ چه خواهد بود؟
تجربه انتخابات مجلس دهم برای اصولگرایان تجربه بسیار مفیدی بوده است و این جریان از این تجربه می‌تواند به‌خوبی استفاده کند. در دو انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم و شوراهای اسلامی شهر و روستا با درس گرفتن از این تجربیات می‌توان گام‌های موثری برداشت. اگر از این تجربیات به‌خوبی بهره بگیرند. استراتژی اصولگرایان به لحاظ چگونگی ورود به انتخابات منطقی‌تر از گذشته خواهد بود و با یک هدفگذاری تعریف شده به انتخابات ورود خواهند کرد.
در سال ٩٢ اصولگرایان نتوانستند نامزد واحدی برای انتخابات معرفی کنند. آیا این جریان در سال ٩٦ می‌تواند به نامزد واحدی برسد؟
اصولگرایان سعی می‌کنند با تدابیر لازم و یک استراتژی تعریف شده به انتخابات ورود پیدا کنند و در عین حال، مدیران این جریان متوجه این موضوع شدند که انسجام و وحدت می‌تواند عامل موفقیت این جناح باشد و تکثر این جریان سیاسی می‌تواند اثرات مخربی را به بار بیاورد. از این رو هم شکست در انتخابات سال ٩٢ ریاست‌جمهوری تجربه مفیدی برای اصولگرایان است و هم انتخابات مجلس شورای اسلامی. اصولگرایان باید تمام نقاط ضعفی را که در ادوار گذشته انتخاباتی داشتند مورد تحلیل قرار دهند؛ باید نقاط قوت‌شان را حفظ کرده و نقاط ضعف‌شان را تبدیل به قوت کنند و چالش‌های پیش‌رو را پیش‌بینی کرده و مورد‌ارزیابی قرار دهند. اگر یک تشکل یا گروه نخواهد ادوار گذشته انتخاباتی را مورد ارزیابی قرار دهند و به اشتباهات خود اعتراف نکند، مطمئنا دچار شکست می‌شود. در هر انتخاباتی اصولگرایان باید آسیب‌شناسی لازم را انجام دهند؛ نگاه‌های جامعه را مورد ارزیابی قرار دهند و یک هدفگذاری منطقی را سرلوحه کارشان قرار دهند.
چگونه جناح راست می‌تواند به وحدت برسد؟
برای رسیدن به وحدت که یکی از عوامل مهم در پیروزی هر یک از جریان‌های سیاسی در انتخابات است، مولفه‌های زیادی را می‌توان نام برد. وحدت در کلام، وحدت در نگاه سیاسی و گفتمان و وحدت در تبعیت از موضوعات تشکیلاتی همه برای انسجام در یک جناح لازم است. برای موفقیت مجموعه اصولگرایی تشکل‌ها باید از سهم‌خواهی پرهیز کنند و یک استراتژی کلان را تعریف کرده و همه یکدل آن را دنبال کنند. این‌گونه نباشد که گروهی در مجموعه اصولگرایی فکر کند که همه‌چیز را خود باید تدوین و تعریف کند و هر آنچه مورد توافق با این گروه نیست را نپذیرفته و نظر خودش را تحمیل کند. البته اجتناب‌ناپذیر خواهد بود که برخی گروه‌ها ساز مخالف بزنند یا نگاه متفاوت داشته باشند. هم در مجموعه اصولگرایان تجربه وجود دارد و هم در مجموعه اصلاح‌طلبان. هرچه وحدت و انسجام پررنگ‌تر باشد ضریب موفقیت بیشتر خواهد شد. اصولگرایان باید با دقت گزینه‌های موجود برای معرفی در انتخابات سال ٩٦ را بررسی کنند.
جناح راست چقدر از افکار عمومی تحلیل درستی دارد و نیاز‌ها و مطالبات آنها را می‌شناسد؟
با وجود اینکه مردم ایران در انتخابات غیرقابل‌پیش‌بینی هستند، در عین حال می‌توان نکات ظریف در رفتارهای مردم را مورد تحلیل قرار داد و نیازهای جامعه و مشکلات آن را به‌طور منطقی بررسی کرد. جناح راست نیز بر این باور است که نگاه جامعه را در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باید تحلیل کرد. در انتخابات ٩٦ نیز می‌کوشیم به این مساله توجه داشته باشیم.
چقدر احتمال می‌دهید اصولگرایان از روحانی در انتخابات ٩٦ حمایت کنند؟
در مورد حمایت یا عدم حمایت اصولگرایان از آقای روحانی هنوز تصمیمی گرفته نشده است. تا الان آقای روحانی نشان داده که در زمینه سیاست خارجی، سیاست داخلی، اقتصاد و خصوصا مسائل فرهنگی نتوانسته موفق عمل کند. از موضوع برجام و مذاکرات گرفته تا مسائل اقتصادی در کشور و حتی معضلات فرهنگی دولت یازدهم چندان موفق نبوده است. اینکه بنا به مصالحی اصولگرایان از آقای روحانی بخواهند حمایت کنند، قابل پیش‌بینی نیست.
یعنی حمایت از آقای روحانی منتفی است؟
شاید طیفی از اصولگرایان به سمت حمایت از آقای روحانی بروند ولی آنچه امروز از اردوگاه اصولگرایی برداشت می‌شود این است که از عملکرد دولت آقای روحانی نارضایتی وجود دارد.
حمایت یا عدم حمایت از آقای روحانی ممکن است شکافی در جریان اصولگرایی ایجاد کند؟
امکان دارد که تضارب افکاری در مورد برخی افراد در جریان اصولگرایی در مورد حمایت یا عدم حمایت از روحانی وجود داشته باشد. شاید در بین برخی افراد اثرگذار در مجموعه اصولگرایی کسانی باشند که میل به حمایت از آقای روحانی بنا به مصالحی در انتخابات ٩٦ داشته باشند. به‌هر‌حال هر کنش و واکنشی اثرات خودش را دارد و نمی‌تواند بی‌تاثیر باشد اما امروز دولت یازدهم را نمی‌توان دولت موفقی ارزیابی کرد و کسانی که مایل به حمایت از آقای روحانی هستند باید اعلام کنند که چه استدلال و منطقی دارند. باید بگویند که آیا برداشت آنها مربوط به سیاست داخلی است یا سیاست خارجی و آیا صلاح نیست که رییس‌جمهور در ایران یک‌دوره‌ای باشد. باید منتظر ماند تا ببینیم این افراد در زمان مقتضی چه پاسخی خواهند داشت. به هر حال یک سال تا انتخابات ٩٦ باقی مانده است و این یک سال در رفتارها و کنش‌های هر یک از دو جریان سیاسی بر اساس تحولات سیاسی داخلی و خارجی می‌تواند موثر واقع شود. آنچه مهم است این است که دو جناح اصولگرا و اصلاح‌طلب در صورتی می‌توانند در انتخابات نتیجه مطلوب خود را کسب کنند که بر وحدت و انسجام درونی خویش تاکید کنند. همچنین اقدامات دولت روحانی در یک سال باقیمانده از عمر دولت یازدهم می‌تواند نقش مهمی در کنش‌ها و رفتارهای دو جریان سیاسی داشته باشد.