صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

حامد حدادی: زمانی که ما به المپیک رفتیم، کسی خبردار نشد!

تیم‌ملی بسکتبال کشورمان درحالی در رسیدن به المپیک ٢٠١٦ ناکام بود که حامد حدادی یکی از معدود بازیکنان باقیمانده از نسل طلایی یک دهه اخیر و کاپیتان تیم‌ هم نتوانست مانع ٣ شکست متوالی بلندقامتان در این دوره از مسابقات شود. آسمان‌خراش بسکتبال ایران معتقد است که تیم‌ملی باید ‌سال قبل و در جام ملت‌های آسیا کار را یکسره می‌کرد زیرا صعود از انتخابی المپیک آن هم با توجه به تیم‌هایی که حضور دارند امری غیرممکن است. گفت‌وگوی «شهروند» را با حامد حدادی کاپیتان تیم‌ملی بسکتبال ایران می‌خوانید.
کد خبر : 101566
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، کاپیتان تیم‌ملی غیبت ٣ ستاره بسکتبال ایران و همبازیان سابق خود را در شکست‌های تیم‌ملی تأثیرگذار می‌داند و به نظر می‌رسد حالا دیگر در عرصه ملی به ته خط رسیده است.



از مسابقات انتخابی المپیک شروع کنیم که با ناکامی تیم‌ملی همراه بود؟
از نظر تجربه و انجام چند بازی مناسب برای تیم‌ملی مسابقات خوبی بود اما نتیجه مناسبی کسب نکردیم. به‌هرحال باید در نظر داشته باشیم که تیم‌ملی با ظاهر و بازیکنان جدیدی گام به این مسابقات گذاشت و باید حضور در این مسابقات را به فال نیک بگیریم اما قطعا از باخت تیم‌ملی ناراحت هستم. تیم یونان یک سروگردن از ما بالاتر بود و اکثر بازیکنان یونان از ما بلندقامت‌تر بودند. اشتباهاتی داشتیم و در آخر بازی نیز تمرکزمان را از دست دادیم. در سایر بازی‌ها نیز تقریبا وضع به همین شکل بود.
قبل از شروع مسابقات امیدی هم به صعود داشتید؟
اگر قرار به صعود به المپیک بود، باید ‌سال قبل و در مسابقات قهرمانی آسیا صعود می‌کردیم و نه در انتخابی المپیک که تیم‌های قدرتمندی در آن شرکت می‌کنند. تیم‌هایی در انتخابی شرکت می‌کنند که هر کدام در قاره خود دوم یا سوم شده‌اند و از کیفیت بالایی برخوردار هستند. اگر تیم ما از مرحله اول هم صعود می‌کرد باز باید در مقابل بهترین‌های اروپا بازی می‌کرد و از این نظر شانس خاصی نداشتیم. اگر ما با این پتانسیل بالا می‌رفتیم نظم بسکتبال دنیا به هم می‌ریخت!
خیلی دیر به اردوی تیم‌ملی اضافه شدی، ماجرا چه بود؟
درباره عدم حضورم در تیم‌ملی و غیبتی که داشتم، با شخص بائرمن و مشحون صحبت کرده بودم و کاملا با آنها هماهنگ بودم. مشکلات خاصی داشتم که باید آنها را حل می‌کردم و چند سفر خارجی داشتم که نمی‌توانستم در خدمت تیم‌ملی باشم.
غیبت صمد نیکخواه‌بهرامی، حامد آفاق و مهدی کامرانی چقدر در نتایج اخیر تیم‌ملی تأثیرگذار بود؟
قطعا تاثیرگذار بوده است. عدم حضور این بازیکنان محسوس بود و کاملا حس شد. خود من و مجموعه تیم‌ملی طی سال‌های گذشته با این بازیکنان هماهنگی زیادی پیدا کرده بودیم. به شخصه در مسابقات جای خالی آنها را حس می‌کردم اما این نظر مربی است و باید احترام بگذاریم. نمی‌دانم چه بحث‌هایی به وجود آمد تا این اتفاقات صورت گرفت. حرف‌هایی با هم زده بودند که به این نتیجه رسیدند که این بازیکنان در این دوره استراحت کنند. جای این ٣ نفر کاملا خالی بود.
اصلا چه شد که اکثر باتجربه‌های تیم‌ملی کنار رفتند اما شما ماندید؟
من با این دوستان صحبت نکردم و اطلاع ندارم موضوع چه بوده است اما هر بازیکنی زمانی به تیم‌ملی می‌آید و زمانی هم باید برود.عرض کردم این تعامل و توافق بین مربی و بازیکنان مورد نظر بود. البته شاید در آینده صمد، مهدی و حامد به تیم‌ملی برگردند و هیچ چیز مشخص نیست. من از تصمیم سایر بازیکنان اطلاع ندارم اما تا زمانی که تیم‌ملی به من احتیاج داشته باشد، در خدمت تیم‌ملی خواهم بود.
اعلام کرده بودی بعد از جام ملت‌های آسیا ٢٠١٥ خداحافظی می‌کنی، الان این تصمیم را گرفته‌ای؟
فعلا تصمیمی دراین‌باره ندارم و زمانش که برسد، خودم اعلام می‌کنم. همان‌طور که گفتم تا زمانی که تیم‌ملی به من احتیاج داشته باشد، در خدمت هستم.
فکر می‌کنی بازیکنان جوان می‌توانند جای نسل طلایی بسکتبال ایران را پر کنند؟
فدراسیون تمام تلاشش را می‌کند تا نسل خوبی به تیم‌ملی اضافه شود. امیدوارم که فدراسیون در این راه موفق باشد و باز هم نسل خوبی را در تیم‌ملی شاهد باشیم. اکنون بازیکنان بلند قامت در تیم‌ملی کم داریم و نیاز داریم که بازیکنان بلند قامتی را به تیم‌ملی اضافه کنیم.
از نظر خودت که جزو همین نسل طلایی بودی، بسکتبال ایران در یک دهه اخیر به حق رسید؟
نمی‌دانم به این سوال چگونه جواب دهم اما حداقل حقمان این بود که یک میزبانی را در ایران تجربه می‌کردیم و هوادارانمان از نزدیک تشویقمان می‌کردند. میزبانی کمترین خواسته ما در این سال‌های اخیر بوده است که آخر هم انجام نشد.
این میزبانی برای رشته‌ای مثل والیبال به راحتی به وقوع می‌پیوندد اما بسکتبال نه؟
بازیکنان والیبال هم تلاش کردند و زحمت کشیدند. من با ملی پوشان والیبال رابطه خوبی دارم و با هم دوست هستیم. از نزدیک می‌بینم که آنها چقدر زحمت می‌کشند و هر موفقیتی هم به دست می‌آورند، حقشان بوده است اما زمانی که ما به المپیک رفتیم ‌سال ٢٠٠٨ بود که ارتباطات جمعی و موضوعاتی که امروز در فضای مجازی باب است، به خوبی در دسترس نبود. فقط دو روزنامه از ما نوشتند که ما به المپیک رفتیم و دیگر هیچ بازتابی نداشت.
خیلی‌ها می‌گویند حامد حدادی یک استثنا است و مثل او به این زودی‌ها نمی‌آید؟
نظر لطف هر کسی است که این موضوع را بازگو کرده اما من دراین‌باره نظر خاصی ندارم.
برنامه‌ات برای آینده چیست، در چین به فعالیت خود ادامه می‌دهی؟
به احتمال زیاد در چین می‌مانم. البته طی ٧ یا ٨ روز آینده به صورت کامل برنامه‌ام مشخص می‌شود. به احتمال زیاد با تیم سیچوان تمدید می‌کنم.
به‌عنوان سوال آخر به نظرت بسکتبال ایران با بائرمن در مسیر پیشرفت قرار گرفته است؟
امیدوارم که تیم‌ملی با بائرمن به جای خوبی برسد. بائرمن هم تلاشش را می‌کند و دوست دارد که تیم‌ملی ما سطحش بالا برود و باید برای این تیم‌ملی برنامه‌ریزی خوبی داشته باشیم.



انتهای پیام/

ارسال نظر