زن عشایر، معمار انتقال میراث و نگهبان تعادل انسان و اقلیم است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نشست بینالمللی «توانمندسازی زنان عشایر» با حضور کشورهای عضو مرکز منطقهای پاسداری از میراث ناملموس در آسیای غربی و مرکزی یونسکو، صبح امروز در وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایع دستی آغاز شد. در این نشست، مومنی رئیس مرکز میراث ناملموس تهران در سخنانی مفصل، نقش کلیدی زنان عشایر در تابآوری فرهنگی، معیشت پایدار و انتقال دانش بومی را تشریح کرد.
این نشست بینالمللی هماکنون در وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حال برگزاری است.
مومنی، رئیس مرکز میراث ناملموس تهران در صحبتهایی گفت: امروز در این مکان گرد آمدهایم، نه صرفاً برای برگزاری نشستی علمی، بلکه برای گشودن افقی نو در گفتوگوهای فرهنگی منطقه—افقی بافته از خرد زیسته، تابآوری بومی و دانشی که نسل به نسل در چادرها، ایلراهها و دلهای استوار زنان کوچرو جاری مانده است.
وی با قدردانی از همراهی کشورهای عضو و تعویق ناخواستهٔ این اجلاس به دلیل شرایط منطقه افزود که «صبوری مشترک» ظرفیت برگزاری این نشست را در سطحی شایسته فراهم کرده و ضمن تجلیل از سیدرضا صالحیامیری، وزیر میراثفرهنگی، علی دارابی قائممقام وزیر، فومیکو اوهیناتا دبیر کنوانسیون ۲۰۰۳ یونسکو، اعضای شورای حکام مرکز، همکاران مرکز مطالعات منطقهای، دکتر فرتوسی دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران و دکتر جهانبخش میرزاوند رئیس سازمان امور عشایر کشور، از نقش کلیدی آنها در شکلگیری و تحقق این برنامه قدردانی کرد.
نقش یگانه زنان عشایر در میراث ناملموس
وی با اشاره به رسالت کنوانسیون ۲۰۰۳ یونسکو گفت: زن عشایر تنها ستون اقتصاد محلی نیست؛ او نگهبان تعادل میان انسان و اقلیم، وارث دانش بومشناختی، و معمار انتقال بیننسلی میراث است. مرکز منطقهای تهران یکی از هشت مرکز ممتاز جهانی، در گستره ۲۴ کشور نقشی مهم در سیاستگذاری، ظرفیتسازی و شبکهسازی دارد و پروژه این نشست نیز در ششمین نشست شورای حکام در سال ۲۰۲۴ تصویب و سپس با همکاری دولتها و جوامع محلی به بلوغ رسید.
ارائه بیش از ۲۰ مقاله از ایران و ۹ کشور منطقه
وی اعلام کرد: بیش از بیست مقاله از ایران و ۹ کشور منطقه، سیمای زندهٔ زنان کوچرو را در آینهٔ پژوهش، روایت و تجربه بازتاب میدهند. این مقالات، صفحات زندهٔ دانشی هستند که در دل ایل، در مسیر کوچ و در مواجهه با طبیعت شکل گرفتهاند.
اهداف نشست در چهار محور کلیدی تشریح شد: نقش زنان عشایر در تابآوری اقلیمی و مدیریت دانش بومی، تقویت شبکهٔ منطقهای جوامع، سمنها و کنشگران میراث، ایجاد مسیر برای پروندههای چندملیتی مرتبط با کوچ و میراث اقلیممحور، ارائه سیاستهایی برای معیشت پایدار و توسعه انسانی با محوریت زنان. معیشت عشایری الگویی از حکمت زیسته است که تعادل میان انسان، زمین و منابع را برقرار میکند؛ الگویی که جهان امروز بیش از هر زمان به آموختن دوباره آن نیازمند است.
وی در پایان گفت: ما امروز برای ثبت معناها گرد آمدهایم، نه برای ثبت نامها؛ برای شنیدن صداهای خاموش؛ و برای بازخوانی دانشی که قرنها، نه در کتابها که در گامهای زنان کوچرو نوشته شده است. به زنان ایلها سلام میفرستیم، به خرد آرامی که در سیاهچادرها میتپد ادای احترام میکنیم، و به آیندهای که با آنان ممکن میشود، باور داریم.
انتهای پیام/