مثل ماه
به گزارش خبرنگار آنا، ابوالفضل فیروزی شاعر و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری و مدرس درس اخلاق اسلامی بهمناسبت سالگرد شهادت مظلومانه بسیجیمظلوم شهید آرمانعلیوردی اعلی اللّه درجتة فی اعلیٰ علییّن قطعه شعر نو در مرثیهٔ آرمان عزیز سروده است.
شب فتنه
شب تاریک
شب زنگی
سیه فام وسیه پستان
شبی آبستن شیطان!
شبی جولانگه خوکان
وغوغای شغالان وغریو زاغها پیر قبرستان
و زوزهٔ گرگها آدمیخواره
میان عوعوی سگهای خون آشام.
سگان لاس هار وحشی لامذهب بدکین!
گرسنه چشم ولگردان سرگینطین!
با قلادهای زرّین!
که پاره کرده زنجیر قوانین را
یله از هرچه قید و بست اخلاقی
بسویش حملهورگشتند!
از هر سو
چنان، چون یال کفتاران
چو ابر فتنهٔ انبوه!
در آن شام سیاه عاصیان
باهجمههای لشکری مغشوش
چونان پشههای پست (۱)
از هرسوی
با هر باد!
تو گفتی بار دیگر
کربلایی گشته برپا
وحسینی در کف میدان
غریب وخسته و تنها
میان ناکسان
یک کس
ز نسل یاسر وعمّار
ویا از تیره سلمان
ویا مثل سلیمانی
میان این همه رجّالهٔ نامرد
فتاده شیر مرد بیشهٔ توحید
عزیز رهبر آزادگان
«آرمان!»
ولی ستوار و نورافشان
میان جنگل حیوان
ز پشت ابرهای تیره فتنه
فراز عوعوی سگها
فروغش ایستاده در غبار شب
مثل ماه!
اگرچه دورهاش کردند
حریمش را شکستند و نگینش را ومروارید دندانش!
یکی پیراهنش را بدرید
آن نامرد، نعلینش
یکی هم خاتمش بشکست
وبگسستند تسبیحش
واعضای گلاندامش
کفتاران آدمخوار!
سیهکاران کج اندیش بد فرجام
چنین با کار ننگین خشونت بارشان
کردند آن روی سیاه قوم تاتار و مغول
روشن!
همیشه اینچنین بوده!
تا بوده
رسوم زشت خنّاسان!
شگرد روبهان مکر وکفتاران خون آشام دورانها
مرام لاشخورهای کثیف و پست چندشزا
و بوقلمون صفتها زبون و سخت ابنالوقت!
چو شیری زخمی و تنها
دچار فتنه وغوغای گرگان وسگان وحشی ولگرد
میگردد.
بهسویش حملهور گردند!
و لیکن شیر مردان خدا
خوی فتوّت را
حریم حضرت پاک ولایت
نگه دارند
در هرحال!
همچون؛
«آرمان» ما
«علی وردی»
که مرگش یاد ما انداخت؛
«کلّ یَومٍ عاشُورا»
تذکر؛ اشاره است به تعبیر جالب وتوصیف دقیق امیر المؤمنین مولایمتقیانحضرت امام علی (علیه افضل الصلواة المصلین) در باره برخی از مردم ساده لوح، نادان و یا سست عنصر - که بدون تعقل وتحقیق تحت تأثیر جو قرار میگیرند و یا هر خبر وشایعهای را باور میکنند! وآن را شایع میسازند!
اینان چون «همج رعاع؛ پشههای ریز وضعیف روی بینی گاو» میمانند، که با هر دَم گاو مینشینند وبا هر بازدمش برمیخیزند!
چنانکه دراین جمله نورانی پس از اینکه مردم زمانه را به سه دسته تقسیم وبه این گروه مورد نظر اشاره فرمودهاند؛
«اَلنّاسُ ثَلاثَةٌ: فَعالِمٌ رَبّانی وَ مُتَعَلِّمٌ عَلی سَبیلِ نَجاةٍ وَ هَمَجٌ رَعاعٌ اَتْباعُ کُلِّ ناعِقٍ یَمیلونَ مَعَ کُلِّ ریحٍ لَمْ یَسْتَضیئوا بِنورِ الْعِلْمِ وَ لَمْ یَلْجَؤُوا اِلی رُکْنٍ وَثیقٍ.
مردم سه گروهند: دانشمند خداشناس، دانش جوی در راه رستگاری و فرومایگانی بی اراده و سرگردان که هر دعوتی را اجابت میکنند و از هر طرف که باد بیاید به همان طرف میروند، از نوردانش روشنایی نمیگیرند و به پایگاه محکمی پناه نمیبرند.»
مولای متقیان حضرت علی +ع)
نهج البلاغه، قصار ۱۴۷)
اللّهمالرزقنا توفیق الشهادة فی سبیلک مع امام منصور من اهل بیت محمد (علیهمالسّلام) وحشرنا مع العلماء ربانییّن والشهدا والصدیقین بحق محمّد و آله
انتهای پیام/