هنر و حافظ؛ گفت‌وگوی نقاش مجاری درباره عشق به ایران و ادبیات فارسی

به گزارش خبرگزاری آنا، در برنامه «روی موج گفت‌و‌گو» گیزلا وارگا سینایی، هنرمند نقاش و همسر زنده‌یاد خسرو سینایی، از خاطرات زندگی، مهاجرت و ارتباط عمیقش با ادبیات فارسی سخن گفت.

سینایی در این مصاحبه بیان کرد در میانه جنگ جهانی دوم در مجارستان متولد شده و پس از سال‌هایی دانشجویی در اتریش، به همراه خسرو سینایی به ایران آمده است؛ کشوری که اکنون نزدیک به شصت سال از اقامت او در آن می‌گذرد و به خانه دومش بدل شده است.

وی گفت ادبیات در روزگار دشوار پس از جنگ برای مجار‌ها وسیله‌ای برای شناخت جهان بود و از همان دوران با آثار سعدی، خیام و حافظ آشنایی داشت. او نخستین مواجهه خود با حافظ را از طریق جوانان دانشجوی ایرانی در اتریش یاد کرد که با دیوان حافظ فال می‌گرفتند؛ امری که برایش تازه و پر رمز و راز بود.

سینایی همچنین از پیوند فرهنگی میان شرق و غرب سخن گفت و افزود که مجاری‌ها به طور تاریخی خود را مهاجرانی از آسیا به اروپا می‌دانند و این ریشه مشترک باعث علاقه عمیقش به ایران شد.

وی با اشاره به جایگاه شعر در فرهنگ خود، از دو نویسنده نوبلیست مجارستان، «ایمرت کیرتس» و «لاسلو کراسناهورکای»، یاد کرد و گفت ملت مجارستان همواره در دوره‌های سخت به ادبیات پناه برده است و اکنون نیز آثار آنان روح ملت را زنده نگاه داشته‌اند.

این هنرمند در در رادیو گفت‌و‌گو به یاد اسطوره فوتبال مجارستان، «فرانتس پوشکاش»، اشاره کرد و گفت فوتبال آن دوران تنها چیزی بود که نام مجارستان را زنده نگه داشت؛ نمادی فرهنگی در دل روز‌های تلخ سلطه شوروی.

در ادامه با محور ادبیات فارسی، وارگا سینایی از نخستین تجربه‌اش در خواندن ترجمه دیوان غربی–شرقی گوته سخن گفت و توضیح داد که نسخه مجاری این اثر را «یانوش آران» ترجمه کرده بود. او تأکید کرد که گوته با آن‌همه عظمت ادبی، در برابر مقام فکری حافظ فروتنانه ایستاده و شعرهایش را هرچند زیبا، اما پایین‌تر از افق شاعر ایرانی دانست.

سینایی در پایان یادآور شد: حافظ برای من نماد آزادی روح و اندیشه است؛ چراغی که انسان‌ها را در تاریکی زمانه هدایت می‌کند.