افزایش فاصله اوکراین تا صلح؛ رمزگشایی از بنبست امنیتی مسکو-ناتو
به گزارش خبرگزاری آنا؛ دامنه تعارض در اوکراین در حال تعمیق است، اما ۲۹ عضو اروپایی ناتو همچنان تمایلی به میزبانی مذاکرات مستقیم میان کییف و مسکو ندارند. این در حالی است که تحلیلهای مقامات ارشد اروپایی، ازجمله «امانوئل مکرون» رئیسجمهور فرانسه حاکی از آن بود که هر دو طرف به سقف توانمندیهای میدانی خود رسیدهاند؛ وضعیتی که در آن اوکراین متحمل واگذاری قلمرو میشود و روسیه نیز قصدی برای فراتر رفتن از مرزهای دونباس ندارد.
اما واقعیت میدانی، این فرضیه غربی را به چالش کشیده است. گزارشهای دریافتی از مقامات اوکراینی حاکی از آن است که روسیه اخیراً بزرگترین عملیات موشکی و پهپادی خود علیه زیرساختهای انرژی را اجرا کرده است. در جریان این تهاجم که از شب گذشته تا سحرگاه جمعه ادامه داشت، ۳۵ فروند موشک (با تلفیقی از پرتابههای بالستیک) و ۶۰ فروند پهپاد به سمت تأسیسات حیاتی استخراج و فرآوری گاز در مناطق خارکیف در شمال شرق و پولتاوا در مرکز اوکراین گسیل شدند. مجموع تسلیحات به کار گرفته شده در این مقیاس عظیم، ۳۸۱ پهپاد و ۳۵ موشک تخمین زده میشود که هدف اعلامشده کرملین، از کار انداختن شبکه برق پیش از زمستان بوده است. گسترش تمرکز عملیات به مناطقی مانند خارکیف و پولتاوا پرسش اساسی اینجاست: آیا مسکو عمداً در حال بازنویسی نقشه جنگ و عبور از مرزهای تعیینشده در دونباس است؟
در این شرایط، انتظار دستیابی به هرگونه آتشبس، صرفاً یک توهم خواهد بود. تداوم این مسیر، روسها را به سمت ریسکپذیریهای شدیدتر در میدان سوق میدهد و در نتیجه، «ثوابت» سیاسی غرب را متزلزل میسازد
ریشه اصلی این تشدید را باید در نپذیرفتن «تضمینهای امنیتی» از سوی ناتو برای مسکو جستوجو کرد. روسیه به طور قاطع معتقد است که باید تعهدات پایانبخش درگیری از سوی خود «ناتو» صادر شود؛ زیرا آنها اعتبار تعهدات دولت فعلی اوکراین را برای پذیرش کافی نمیدانند.
در سوی مقابل، ایالات متحده و همپیمانان اروپایی خواهان آتشبسی هستند که شرط آن عقبنشینی کامل روسیه و پذیرش گسترش آتی ناتو به سمت شرق است.
بدیهی است که در این شرایط، انتظار دستیابی به هرگونه آتشبس، صرفاً یک توهم خواهد بود. تداوم این مسیر، روسها را به سمت ریسکپذیریهای شدیدتر در میدان سوق میدهد و در نتیجه، «ثوابت» سیاسی غرب را متزلزل میسازد.
زمانی که محیط عملیاتی (میدان) تغییر یابد، «چارچوبهای مفهومی» (فرامتن میدان) نیز دگرگون میشوند و صلح را به هدفی دورتر از هر زمان ممکن تبدیل میکنند؛ قاعدهای که به نظر میرسد رهبران عالیرتبه اروپایی عمداً از پذیرش تبعات آن سر باز میزنند.
برخی استراتژیستها و تحلیلگران مسائل کلان امنیتی در اروپا نسبت به این رویکرد غیرواقع بینانه در قبال جنگ اوکراین هشدار داده و آن را نمادی از عدم آگاهی اروپاییان نسبت به حدود و ثغور توانایی خود در خلق و مدیریت بحرانهای خودخواسته و خودساخته قلمداد میکنند.
انتهای پیام/