«کِمیکال» مخدری خانمانسوز و درحال گسترش
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، اعتیاد، مهمان ناخواندهای که سالهاست ریشه در زندگی بسیاری از خانوادهها دوانده، امروز با چهرهای تازه و مرگبار بازگشته است. از مواد سنتی همچون تریاک و حشیش تا صنعتیترین انواع محرکها، هر ظهور جدید، نسل تازهای از جوانان و نوجوانان را هدف قرار میدهد. در این میان، نامی کمتر شناختهشده اما بهغایت خطرناک، در بازار مخدرات شنیده میشود: «کمیکال». مادهای ترکیبی که مرز میان مخدر سنتی و صنعتی را از میان برداشته و به معضلی رو به گسترش بدل شده است.
ماهیت شیمیایی و بسیار خطرناک
کمیکال در ماهیت خود، مخدری گیاهی–شیمیایی است. پایه اصلی آن از ماریجوآنا و گیاهان خشک تشکیل شده و سپس با اسپری کردن مواد شیمیایی روانگردان ـ عمدتاً از خانواده کانابینوئیدهای مصنوعی ـ به مادهای توهمزا و فوقالعاده پرخطر تبدیل میشود. اثر این ترکیبات آزمایشگاهی چندین برابر مخربتر از حشیش و ماریجوآنا است. خطر اصلی، ماهیت دوگانه آن است؛ بسیاری از مصرفکنندگان گمان میکنند با مادهای طبیعی سروکار دارند، در حالی که حتی مقادیر بسیار کم این ترکیبات قادرند تغییرات شدیدی در سیستم عصبی و روانی فرد ایجاد کنند.
فضای مجازی بستر اصلی برای فروش و توزیع
طبق گزارشهای رسمی، مسیر ورود این مخدر به ایران از مرزهای شرقی آغاز میشود. شبکههای قاچاق آن را به شکل پودر شیمیایی یا بستههای آماده از کشورهای همسایه وارد کرده و در کارگاههای زیرزمینی داخل کشور روی گیاهان مختلف اسپری میکنند. سپس محصول به شکل بستهبندیهای رنگارنگ و ظاهری جذاب روانه بازار میشود. روند گسترش این ماده نگرانکننده است؛ قاچاقچیان با بهرهگیری از فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، تبلیغات پنهان و هدفمند انجام داده و با وعده «تجربه حس متفاوت»، جوانان را فریب میدهند. به این ترتیب، کمیکال از شهرهای مرزی تا قلب کلانشهرهایی چون تهران، با سرعتی بالا راه پیدا میکند.
رایجترین شیوه مصرف، پیچیدن کمیکال در سیگار و کشیدن آن است. اسپری مواد شیمیایی بر گیاه خشک، بستههای کوچک یا نخهایی قابل مصرف ایجاد میکند. برخی مصرفکنندگان آن را در قلیان یا در ترکیب با دیگر مخدرها استفاده میکنند؛ امری که خطر مرگ ناشی از مسمومیت را چند برابر میسازد. این ماده در میان مصرفکنندگان با نامهای خیابانی متنوع چون «اسپایس»، «خات»، «ویید شیمیایی» و حتی برندهای ساختگی خارجی عرضه میشود. ظاهر فریبنده و نامهای بیخطر، نوجوانان بیاطلاع را بیش از پیش در معرض خطر قرار میدهد.
پیامدهای جسمی و روانی شدید و جبرانناپذیر
توهمهای شکلی و محتوایی، پرخاشگری، اضطراب، افسردگی، اختلال حافظه کوتاهمدت، و در موارد جدی، روانپریشی و جنون، تنها بخشی از آسیبهای روانی این مخدر است. فرد مصرفکننده بهتدریج ارتباط خود با خانواده و جامعه را از دست میدهد و در مسیر افت تحصیلی یا شغلی، انزوا، بروز رفتارهای پرخطر و ارتکاب جرم پیش میرود. این چرخه، بنیان خانواده را در مدت کوتاهی فرو میپاشاند و آسیبهای اقتصادی و اجتماعی گستردهای بر جای میگذارد.
ویژگی خانمانسوز کمیکال در سرعت بالای وابستگی و توان تخریب بیوقفه آن است. حتی مصرف یکبار میتواند مسیر وابستگی را آغاز کند. شدت تخریب مغز و اعصاب در مقایسه با مخدرهای رایج، چند برابر ارزیابی شده است. دسترسی آسان و ظاهر بیضرر این ماده، تهدیدی فوری برای نسل جوان محسوب میشود. کارشناسان اعتیاد بر این باورند که تنها راه مقابله با این موج تازه، افزایش سطح آگاهی عمومی است. اطلاعرسانی در مدارس و دانشگاهها، معرفی خطرات واقعی کمیکال، و تشدید اقدامات دستگاههای قضایی و انتظامی علیه شبکههای قاچاق، از ضرورتهای فوری این نبرد اجتماعی است.
سخنی با خانوادهها
خانوادهها باید با نظارت آگاهانه و ارتباط عاطفی مستمر، در کنار آموزش مهارتهای زندگی، سپری مطمئن در برابر وسوسه مصرف این مخدر ایجاد کنند. گفتوگو، حمایت، و ممانعت از نفوذ تبلیغات قاچاقچیان، مؤلفههایی حیاتی برای پیشگیری هستند. اعتیاد در هر شکل خود، زخمی عمیق بر پیکره جامعه وارد میکند، اما در میان گونههای آن، کمیکال به سبب ماهیت ترکیبی و قدرت تخریب بیسابقه، تهدیدی دوچندان به شمار میرود. این ماده تنها جسم و روان فرد را نابود نمیکند، بلکه بنیان خانواده را متلاشی و جامعه را با چالشهای تازه روبهرو میسازد. مقابله با این معضل مرگبار، نیازمند همدلی و اقدام جمعی است؛ مسیری که با اتحاد جامعه و خانواده میتواند به کاهش قربانیان و ساختن آیندهای روشنتر برای نسل جوان منتهی شود.
انتهای پیام/