ایرانی پرورده دامان مولاییم

به گزارش خبرنگار آنا، عبدالرضا مدرس‌زاده شاعر و دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان قطعه شعری برای ایران سروده است که از نظرتان می‌گذرد:

ایرانی پرورده دامان مولاییم

در هر کجا که عشق باشد ما هم آنجاییم
ما را بس اینکه دوست گوید مست و شیداییم

دور از بساط پر فریب اهل نیرنگ‌ایم
تا کس نپندارد که ما از جنس آنهاییم

در بیستون، فرهاد‌های شور شیرینیم
با خسروانی‌های لیلا، کوه پیماییم

زنگ صدای روشن خاموشی ما را.
چون بشنوی دانی که ما پژواک فرداییم

از مکتب قالوا بلی آموختیم این درس
تا در بلا و ابتلا نه اهل بلواییم

از پا نمی‌افتیم در موج پریشانی
تا آبشار گیسویی را در تماشاییم

باکی نداریم از هجوم سرزنش‌سازان
در عاشقی دلداده تنها و رسواییم

از پیچ و تاب ناامیدی بگذریم آسان
از سنگلاخ سرزنش راهی دریاییم

ما را همای عزم کی افتد به سایه

 چون در قاف غم تنهاتر از شب‌های عنقاییم

مثل غروبی سرخ اگر پایان ما باشد.
بار دگر با تک‌سوار صبح می‌آییم

تا راز عشق ما نیفتد دست نامحرم
جدول‌نشین سادگی‌ها، چون معماییم

هرگز نگیرد روی ما رنگ غبار غم
مانند آیینه پر آه و بی‌دریغاییم

پرهیزبانان تا ریا را پیش می‌آرند
بهتر که بیرون از چنین تفسیر تقواییم

معیار راه ما بود فردوسی دهقان
ایرانی پرورده دامان مولاییم

ما مثل سعدی در گریبان عشق می‌ورزیم
خلوت‌نصیب دور از دامان صحراییم.

چون مولوی دستار‌ها از سر برآوردیم.
چون ذره سر را بر جناب شمس می‌ساییم

پیر مغان ما را بود حافظ در این آشوب
خونین‌جگر هرچند در این دیر میناییم

کاشانه ما گر چه کاشان و خراسان است
همزاد خوبان سمرقند و بخاراییم