مصطفی خرامان: ادبیات کودک را جدی بگیریم

به گزارش گروه فرهنگی آنا، خرامان در گفت‌وگو با اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون به مناسبت روز ملی ادبیات کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: همین که به ادبیات کودک اهمیت داده می‌شود و روزی به اسم آن نام‌گذاری می‌شود، تأثیر خوبی دارد.

وی در ادامه تصریح کرد: نام‌گذاری یک روز شاید بیشتر روی مسئولان فرهنگی اثرگذار باشد چرا که ما به‌عنوان نویسنده، خبرنگار، شاعر و تصویرگر در طول سال کارمان را انجام می‌‌دهیم.

نویسنده رمان «آرزوی سوم» گفت: ادبیات کودک نزد بعضی از دوستان فرهنگی جدی تلقی نمی‌شود. شاید نام‌گذاری چنین روزی کمک کند تا مسئولان به ادبیات کودک توجه بیشتری کنند. آن‌ها اگر بدانند این موضوع چه‌قدر اهمیت دارد و می‌تواند اثرگذار باشد، خیلی جدی‌تر از این‌ها با ادبیات کودک برخورد می‌کنند.

خرامان که از سال 1355 در حوزه ادبیات کودک و نوجوان فعالیت می‌کند، تصریح کرد: بعد از انقلاب نویسندگانی وارد این حوزه شدند و هنوز هم کار می‌کنند، ولی این‌ها نسل پیر ادبیات کودک ‌و نوجوان‌اند. مشکل ادبیات کودک‌ و نوجوان ما این است که دیگر نیروی جوان نداریم.

به اعتقاد وی، زیرساخت‌هایی که می‌تواند نیروی جوان برای ادبیات کودک ‌و نوجوان تربیت کند، غایب است. در کنار این انگیزه‌های کافی هم وجود ندارد که نیروی جوان را جذب کند.

نویسنده کتاب «دست‌های رنگی» یادآور شد: کسانی که در حوزه ادبیات کودک ‌و نوجوان کار می‌کنند شناخته‌ شده نیستند. یک مجری تلویزیون را مردم بیشتر از یک نویسنده کودک ‌و نوجوان می‌شناسد.

خرامان همچنین توضیح داد: بچه‌ها که خودشان دغدغه شناخت نویسنده را ندارند، پدر و مادرها هم که کتاب را می‌خرند و به آنان می‌دهند، بنابراین، این کار شهرت و درآمدی ندارد تا برای کسی جذاب باشد، پس انگیزه‌های کافی برای این‌که نیروی جوان در این حوزه فعالیت کند، وجود ندارد.

وی افزود: کسانی که از قبل در این حوزه کار می‌کنند به این دلیل است که می‌دانند ادبیات، به خصوص در حوزه کودک مهم است. این‌ نویسنده‌ها که کارشان را انجام می‌دهند، ‌ولی این جریان در حال قطع شدن است.

خرامان در ادامه گفت: چند وقت پیش یک مدیر فرهنگی را دیدم که می‌گفت کتاب کودک جدی نیست، او فکر می‌کرد کتاب کودک چون چند خط شعر و چند تصویر است، جدی نیست.

به گفته این نویسنده، تعداد ناشران کودک به ظاهر افزایش یافته است و ناشرانی که قبلاً در حوزه کودک کار نمی‌کردند الان وارد این حوزه شده‌اند.

وی در پایان با بیان این‌که فرض کنید 100 ناشر و 50 نویسنده در حوزه کودک کار می‌کنند، افزود: ممکن است ما تعداد زیادی نویسنده کودک‌ و نوجوان داشته باشیم، ولی تعداد نویسنده‌های فعال که تولید مداوم داشته باشند، اندک است.