کودک‌ربایی یا مرگ ناشی از کرونا؛ آمار کدامیک بیشتر است؟/ ناپدید شدن ۸ میلیون کودک در سال

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، آماری که مرکز بین‌المللی کودکان مفقودی و تحت سوءاستفاده (آی.س.آم.ای.سی) منتشر کرده به حدی هولناک است که این اندیشه را به هر انسان منصف القاء می‌کند که پاندمی واقعی شیوع ویروس کووید-۱۹ در جهان نیست بلکه گم‌شدن و به بردگی کشیده شدن کودکان است که نسل بشر را تهدید می‌کند.

لازم به ذکر است که آمار آی.سی.ام.ای.سی در حالی تهیه شده است که بسیاری از کشورها هنوز آمار کودکان گمشده را ثبت نمی‌کنند و تنها در ۲۲ کشور جهان روز ۲۵ ماه مه هرسال به‌عنوان روز کودکان مفقود در نظر گرفته شده است.

ضرورت ایجاد سازوکاری در حد مبارزه با کووید-۱۹ برای مقابله جهانی با کودک‌ربایی

برگزاری مراسم ۲۵ ماه مه به‌عنوان روز کودکان گمشده در سال ۱۹۸۳ آغاز شد. خوشبختانه با افزایش آگاهی عمومی در مورد مشکل کودکان مفقود و ربوده‌شده در سطح جهان، برگزاری مراسم ۲۵ ماه مه به‌عنوان روز کودکان گمشده در بسیاری از نقاط جهان که با این مشکل دست به گریبان هستند گسترش یافته است.

مرکز بین‌المللی کودکان مفقودشده و تحت سوءاستفاده تلاش دارد به جهانیان هشدار دهد که ۲۵ ماه مه روز ملی کودکان گمشده را فراموش نکنند و آن را به‌عنوان زنگ خطر جدی برای جامعه بین‌الملل در نظر بگیرند.

به گفته مسئولان این مرکز فعالیت‌هایی که در سراسر جهان انجام می‌شود برای این است که افکار عمومی در سطح بین‌الملل بیشتر متوجه صدها هزار کودک ناپدیدشده شود تا تلاش برای یافتن آن‌ها تشدید شود. شکی نیست که این تلاش‌ها باعث افزایش آگاهی در مورد مشکل جهانی کودک ربایی می‌شود و همچنین به والدین اقداماتی را یادآوری می‌کند که می‌توانند برای کمک به حفظ امنیت فرزندان خود انجام دهند.

کشورهای زیادی وجود دارند که در آن‌ها اکثر موارد ناپدید شدن کودکان هرگز به پلیس گزارش داده نمی‌شوند و حتی اگر گزارش هم داده شوند مقامات امنیتی درک زیادی از تهدیدی که ممکن است کودک گمشده با آن روبرو شود ندارند

تخمین زده می‌شود که سالانه هشت میلیون کودک در سراسر جهان ناپدید می‌شوند. بر اساس آخرین تحقیقات وزارت دادگستری ایالات‌متحده، از این تعداد، حدود ۸۰۰ هزار کودک در ایالات‌متحده ناپدید می‌شوند. یعنی اینکه آمریکا حدود ۱۰ درصد از کودکان مفقودی جهان را به خود اختصاص داده است.

آی.سی.ام.ای.سی با ذکر نمونه‌هایی از موارد کودکان گمشده به همه کشورها هشدار می‌دهد که مبارزه با این معضل را در اولویت قرار دهند.

در اوایل این ماه، آمریکایی‌ها از پیدا شدن "آماندا بری"، "جینا دی ژسوس" و "میشل نایت" که مدت‌ها مفقود بودند خوشحال شدند. در بسیاری از نقاط جهان این داستان دراماتیک به‌عنوان یک پدیده منحصربه‌فرد مخصوص آمریکا تلقی شد اما این‌گونه نیست و ممکن است این اتفاق برای کودکان هر کشور دیگری نیز رخ دهد.

به‌عنوان‌مثال در سال ۱۹۹۸، "ناتاشا کامپوش" ۱۰ ساله در اتریش، یک کشور اروپایی مرفه، ربوده شد و قبل از فرار توسط رباینده خود به مدت هشت سال در یک انبار مخفی زیرزمینی نگهداری شد. در بلژیک در سال ۱۹۹۶ "سابین داردن" ۱۲ ساله توسط "مارک دوتروکس" بدنام درحالی‌که با دوچرخه خود به مدرسه می‌رفت، ربوده شد. سابین و "لیتیتیا دلهز" ۱۴ ساله قبل از نجات به مدت سه ماه در زیرزمین دوتروکس نگه‌داشته شدند، اگرچه متأسفانه چهار کودک دیگر که در آنجا محبوس بودند کشته شدند. در سال ۲۰۰۶ در هند شمار زیادی از والدین کودکان ربوده شده یا گم شده شکایت داشتند که ناپدید شدن فرزندانشان توسط مقامات نادیده گرفته شده است. هنگامی‌که عده‌ای بقایای تجزیه‌شده یک کودک را پیدا کردند، پلیس شروع به حفاری کرد و در سال ۲۰۰۷ حدود ۱۵ تا ۱۷ اسکلت کودک را پیدا کرد. درنهایت، پلیس تعداد کودکان قربانی را دست‌کم ۳۱ نفر گزارش کرد.

بیشتر بخوانید:

مقام‌های هائیتی به دنبال متهم آمریکایی سوء‌استفاده جنسی از کودکان

تبرئه قاضی متهم به سوءاستفاده جنسی در آمریکا

رقابت تنگاتنگ سازمان سیا با واتیکان در فساد اخلاقی/ سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا حامی کودک‌آزارهاست!

سونامی رسوایی اخلاقی در جهان قدرت و ثروت

در ۲۵ می ۱۹۷۹، "ایتان پاتز" ۶ ساله درحالی‌که به سمت مدرسه می‌رفت از گوشه خیابان در محله خود در نیویورک ناپدید شد. عکسی از ایتان که توسط پدرش که عکاس حرفه‌ای بود از او گرفته شده بود. آن عکس توجه رسانه‌های ملی و بین‌المللی را به خود جلب کرد و به نماد جنبش کودکان گمشده تبدیل شد. ازاین‌دست ماجراها خیلی زیاد است که ثابت می‌کند گم‌شدن کودکان خیلی ویرانگرتر از پاندمی کرونا تمامی کشورهای جهان را تحت تأثیر خود قرار داده است.

گفتنی است که اقدامات مؤثری درزمینهٔ یافتن کودکان گمشده صورت گرفته است اما درواقع با توجه به تعداد مفقودان اصلاً کفایت نمی‌کند. به‌عنوان نمونه در بیشتر کشورهای توسعه‌یافته (آمریکای شمالی، اروپا، استرالیا و نیوزیلند) قوانین محکمی در مورد کودکان گم‌شده، پروتکل‌های موجود و ثبت ربایش یا گم‌شدن در مرکز آی.سی.ام.ای.سی به تصویب رسیده است که خود نشان از وخامت اوضاع در این کشورهاست.

به علاوه آی.سی.ام.ای.سی مراکزی در کانادا، تایوان، انگلیس، بلاروس، بلژیک، رومانی، روسیه، آفریقای جنوبی تأسیس کرده است و یک مرکز هم در اروپای جنوب شرقی دارد که به‌عنوان مرکز منطقه‌ای برای ۱۳ کشور در بالکان عمل می‌کند.

در ضمن با الگوبرداری از هشدار ای.ام.بی.ای.آر (امبر) در ایالات‌متحده نسبت به راه‌اندازی سیستم هشدار مشابه در کشورهای استرالیا، بلژیک، کانادا، جمهوری چک، فرانسه، یونان، گواتمالا، ایتالیا، مکزیک، هلند، مالزی، لهستان، پرتغال، رومانی، کره جنوبی.، سوئیس، و انگلیس نیز اقدام شده است.

در اروپا مرکز "کودکان گمشده اروپایی" دست‌کم ۲۸ سازمان غیردولتی را در ۱۹ کشور از اعضای اتحادیه اروپا گرد هم آورده و در ضمن شماره تلفن ۱۱۶۰۰۰ را هم برای اعلام مفقودی مشخص کرده است.

بااین‌حال هنوز کشورهای زیادی وجود دارند که در آن‌ها اکثر موارد ناپدید شدن کودکان هرگز به پلیس گزارش داده نمی‌شوند. حتی اگر گزارش هم داده شوند مقامات امنیتی درک زیادی از تهدیدی که ممکن است کودک گمشده با آن روبرو شود ندارند. علاوه بر این در بسیاری از کشورها مأموران امنیتی از امکانات لازم برای واکنش سریع برخوردار نیستند.

در بیشتر کشورهای درحال‌توسعه ازجمله بسیاری از کشورهای آفریقایی، آسیایی و آمریکای لاتین، هیچ مرجعی برای ارائه آمار کودکان گمشده وجود ندارد، هیچ قانون خاصی در مورد کودکان گمشده وجود ندارد، هیچ پروتکل تعیین‌شده‌ای وجود ندارد و هیچ مرکزی برای ثبت کودکان ناپدیدشده وجود ندارد، هیچ اجباری برای گزارش دادن هم وجود ندارد. از همه بدتر سامانه‌ای برای پاسخگویی به این نابسامانی‌ها نیز وجود ندارد.

جوامع سیاه‌پوستان، بومیان آمریکا و سایر اقلیت‌ها بیش از دیگران در آمریکا با کار اجباری و قاچاق جنسی کودکان روبرو می‌شوند

"ارنی آلن"، رئیس و مدیرعامل آی.سی.ام.ای.سی اعلام کرده است که هر کودکی لایق داشتن دوران کودکی امن است بنابراین ضروری است که دولت‌ها در سراسر جهان متعهد به یافتن کودکان گمشده و احیای زندگی عادی آنان باشند. آن‌ها باید از واکنش سریع به پرونده‌های کودکان گم‌شده اطمینان حاصل کنند و منابع و آموزش‌های لازم را برای رسیدگی به پرونده‌های کودکان گمشده به مجریان قانون ارائه دهند.

در ۲۵ ماه مه سال جاری میلادی قرار است مراسم و فعالیت‌های روز جهانی کودکان گمشده در کشورهای عضو شبکه جهانی کودکان گمشده از جمله آلبانی، استرالیا، بلاروس، بلژیک، برزیل، کانادا، آلمان، یونان، ایتالیا، مکزیک، هلند، نیوزلند، لهستان، رومانی، روسیه، کره جنوبی و بریتانیا، هند، پاکستان، پرتغال، صربستان و تایوان برگزار شود که به اعتقاد کارشناسان علوم اجتماعی کوچکترین فعالیت در راستای مقابله با بلایی است که همه روزه بر سر تعداد زیادی از کودکان در سطح جهان می‌آید.

همانگونه که گفته شد وضعیت ایالات متحده در این خصوص به هیچ وجه خوب نیست. مرکز ملی کودکان گمشده و تحت سوءاستفاده در آمریکا که به پرونده‌های قاچاق و سوءاستفاده جنسی رسیدگی می‌کند، می‌‎گوید بیش از ۴۲۱ هزار پرونده برای کودکان گمشده وجود دارد که در سال ۲۰۱۹ در مرکز اطلاعات ملی جرم اف بی آی ثبت شدند.

کودکان گمشده در آمریکا هدف اصلی سوءاستفاده جنسی

برخی آمارهای شوک‌آور افشا کرده‌اند که روزانه دو هزار کودک در آمریکا گم می‌شوند. بزرگ‌ترین بخش از کودکان گمشده در آمریکا، کودکان فراری هستند. این دسته از گمشده‌ها، کودکانی هستند که به دلیل درگیری و مشکلات خانوادگی از خانه فرار کرده و درنهایت گم شده‌اند. این کودکان حدود ۹۱ درصد از جمعیت کودکان گمشده را تشکیل می‌دهند و به محض اینکه از خانواده خود جدا می‌شوند در معرض خطر قاچاق و آزار جنسی قرار می‌گیرند.

بر اساس گزارش‎‌ها، در سال ۲۰۱۹ میلادی از هر ۶ کودکی که گم شده است یک کودک قربانی قاچاق جنسی در آمریکا شده است و جوامع سیاه‌پوستان، بومیان آمریکا و سایر اقلیت‌ها بیش از دیگران در آمریکا با کار اجباری و قاچاق جنسی کودکان روبه‌رو می‌شوند.

این واقعیتی است که به گفته کارشناسان، بسیار بیشتر و وحشتناک‌تر از ویروس کرونا زندگی بشر معاصر را با خطر روبه‌رو کرده است.

انتهای پیام/۴۱۵۵/پ