در دنیای امروز، حجم عظیمی از داده‌ها هر لحظه تولید می‌شود که به آنها بیگ دیتا (Big Data) می‌گویند. این داده‌ها به تنهایی کاربردی ندارند و نیاز به یک ذهن هوشمند دارند که بتواند آنها را تحلیل کند و از آنها استفاده کند. اینجاست که هوش‌مصنوعی وارد صحنه می‌شود.

هفت سال دیگر یک سیارک ویرانگر با قدرتی معادل ۵۰۰ برابر بمب اتمی هیروشیما به زمین برخورد خواهد کرد و مناطقی در شمال آمریکای جنوبی، اقیانوس آرام، جنوب آسیا، دریای عرب و آفریقا در معرض خطر قرار خواهند بود.

وقتی یک گیاه آسیب می‌بیند مثل وقتی که برگش بریده می‌شود، به‌طور طبیعی تلاش می‌کند تا خودش را ترمیم کند. با این حال این فرآیند همیشه سریع و کامل نیست. دانشمندان کشف کرده‌اند که سلولز باکتریایی می‌تواند به گیاهان کمک کند تا زخم‌های خود را بهتر و سریع‌تر ترمیم کنند.

سامانه‌های هشدار زلزله می‌توانند نقشی حیاتی در کاهش خسارات جانی و مالی داشته باشند، با این حال شاید این پرسش پیش بیاید که تا چه اندازه می‌توان به سامانه‌هایی از این دست اعتماد کرد. طبق گزارش‌ها گوگل پس از دریافت هشدار‌های نادرست درباره وقوع زلزله در سائوپائولو و ریودوژانیرو تصمیم به غیرفعال کردن سیستم هشدار زلزله خود در سیستم عامل اندروید گرفت. 

تنوع زیستی یکی از بزرگ‌ترین رمز و راز‌های طبیعت است و بیابان‌ها به‌عنوان یکی از زیستگاه‌های خاص و منحصر‌به‌فرد، همواره محلی برای تحقیقات علمی و کشف گونه‌های جدید بوده‌اند. پژوهشگران به تازگی چندین گونه جدید ملخ را شناسایی کرده‌اند که پیوند بین تغییرات اقلیمی گذشته و تنوع گونه‌های زیستی را روشن می‌سازد. 

عکسی زیبا و تأثیرگذار از پدیده نادر «سه خورشید» توسط «فلیپه منزلا» طی یک سفر برف‌سواری در تاریخ ۳ فوریه، در منطقه کوهستانی اطراف پارک ملی آبیسکو در شمال سوئد ثبت شده است.

امروزه هوش مصنوعی (AI) به اندازه‌ای پیشرفت کرده که می‌تواند مثل انسان حرف بزند، سؤالات را جواب دهد و حتی شعر یا داستان بنویسد. مسئله اینجاست که هوش‌مصنوعی چگونه می‌تواند زبان انسانی را درک کرده و صحبت کند؟ هوش مصنوعی با استفاده از داده‌های عظیم و الگوریتم‌های پیشرفته یاد گرفته است که مثل انسان‌ها حرف بزند و متون را درک کند، اما این عمل را با کمک دو مدل زبانی مهم انجام می‌دهد، BERT برای درک کردن و GPT برای نوشتن است. این موفقیت نتیجه سال‌ها تحقیق و توسعه توسط دو غول فناوری، گوگل و OpenAI، است که هر کدام با رویکردی منحصر‌به‌فرد به این حوزه پرداخته‌اند.

کامپیوتر‌های کوانتومی در آینده نه چندان دور خواهند توانست رمزگذاری‌های دیجیتالی امروزی را بشکنند و داده‌های حساس را در معرض خطر قرار دهند. محققان برای مقابله با این تهدید، به توسعه شبکه‌های کوانتومی پرداخته‌اند که با بهره‌گیری از اصول مکانیک کوانتومی، امنیت ارتباطات را به سطحی بی‌سابقه ارتقا می‌دهد. اینترنت کوانتومی با تکامل این فناوری می‌تواند رمزگذاری را در سطحی انجام دهد که غیرقابل استراق سمع و رمزگشایی است. با این حال موانعی مانند هزینه‌های بالا، مصرف انرژی زیاد و پیچیدگی فناوری، اجرای گسترده‌ی این شبکه‌ها را دشوار کرده است.

پناهگاه‌های هسته‌ای ممکن است تا حدی از انسان‌ها در برابر اثرات یک انفجار هسته‌ای محافظت کنند، اما امنیت کامل را تضمین نمی‌کنند. موفقیت یک پناهگاه به کیفیت ساخت، میزان محافظت در برابر اشعه‌ها و فاصله از محل انفجار بستگی دارد.