پیرمردی در اتاق تاریکش نشسته و قاب عکس‌های قدیمی را برانداز می‌کند، اما نام‌ها، چهره‌ها و خاطرات از ذهنش گریخته‌اند. ذهنش دیگر مثل گذشته کار نمی‌کند. گویی سیم‌های درونی‌اش یکی‌یکی خاموش شده‌اند. سال‌هاست که علم این خاموشی را «پیری مغز» و «آلزایمر» می‌نامد، واژه‌هایی که بوی ناامیدی می‌دهند. اما شاید، فقط شاید، دیگر وقت آن رسیده که این تصویر را تغییر دهیم.

تیم پژوهشی از دانشگاه توکیو به پیشرفت علمی قابل توجهی دست یافته است که می‌تواند صنعت کود را متحول کند. پژوهشگران این دانشگاه روش جدیدی برای تولید آمونیاک ابداع کردند که تنها به آب، نیتروژن موجود در هوا و نور خورشید متکی است، بدون نیاز به مقادیر زیادی انرژی که در روش‌های سنتی مرسوم است.

پس از یک روز پرمشغله، فنجان قهوه داغ و معطر خود را می‌نوشید تا انرژی بگیرید، اما نمی‌دانید که این نوشیدنی محبوب نه فقط هوشیاری روزانه شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه حتی در هنگام خواب عمیق و تاریک شما نیز مغزتان را بیدار نگه می‌دارد؛ مغزی که باید به آرامش برسد و خود را بازسازی کند، اما به لطف کافئین، همچنان در حال نواختن قطعاتی از سمفونی عصبی است. این راز تازه کشف شده توسط محققان، دریچه‌ای جدید به سوی درک پیچیده تاثیر کافئین بر خواب و بازیابی مغزی باز کرده است؛ تحقیقاتی که می‌تواند به بازنگری عادات مصرف کافئین و سلامت ذهنی ما در عصر مدرن منجر شود.

آیا فکر می‌کنید از بزرگترهای فامیل کنجکاوتر هستید؟ باید بگوییم که یافته‌های جدید این باور را به چالش می‌کشد که کنجکاوی به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می‌یابد. پژوهشگران همچنین دریافته‌اند که کنجکاوی می‌تواند احتمال ابتلا به زوال عقل را در پیری کاهش دهد.

تصور کنید سلول‌های بدن‌تان، آن ریزواحد‌های حیاتی زندگی، ناگهان به جای مرگی آرام و کنترل‌شده، به شکلی انفجاری و ویرانگر از بین بروند؛ سلول‌هایی که با ترکیدن‌شان، سموم و مواد مخرب را در بافت‌های سالم اطراف پخش می‌کنند و جرقه‌های آتش التهاب و تخریب را روشن می‌سازند. این فرآیند ترسناک، نکروز نام دارد؛ نوعی مرگ سلولی که سال‌ها در سایه تحقیقات پزشکی پنهان مانده بود، اما اکنون دانشمندان برجسته جهان باور دارند این پدیده می‌تواند کلید تغییر مسیر روند پیری، بیماری‌های مزمن و حتی فتح آخرین مرز‌های سفر‌های فضایی باشد. داستانی که از آزمایشگاه‌های دانشگاه‌های معتبر و فضاپیما‌های ناسا آغاز می‌شود و به عمق راز‌های بدن انسان می‌رسد؛ مبارزه‌ای نهایی با مرگ سلولی که می‌تواند آینده سلامت بشر را برای همیشه دگرگون کند.

محققان استرالیایی و کانادایی با توسعه یک هوش مصنوعی نوآورانه، توانستند روشی سریع و غیرتهاجمی برای شناسایی زودهنگام خطر حملات قلبی و شکستگی استخوان در افراد مسن ابداع کنند. این فناوری تنها با استفاده از اسکن‌های معمولی چگالی استخوان، قادر است آترواسکلروز (پلاک گرفتگی) شریان شکمی را که نشانگر بیماری‌های قلبی و خطر سقوط است، به طور خودکار شناسایی کند.

دانشمندان پس از چند دهه ابهام، سرده جدیدی از الاسموسور‌ها (نوعی پلسیوسور) - خزندگان دریایی غول‌پیکری که در عصر دایناسور‌ها زندگی می‌کردند - به نام Traskasaura sandrae را شناسایی کردند.

تصور کنید پس از ماه‌ها و سال‌ها مبارزه با سرطان روده بزرگ، یک بیمار به‌جای تسلیم شدن در برابر ترس بازگشت بیماری، کلید کنترل سرنوشت خود را در دستانش بگیرد، آن هم با ورزش. برنامه‌ای که نه تنها به او انگیزه می‌دهد تا بدنش را تقویت کند، بلکه هر روز همراهی دارد که راهنمایی‌اش می‌کند، پشتیبانش است و به او کمک می‌کند تا مسیر سخت درمان را با امید و قدرت طی کند. این داستان واقعی هزاران نفری است که در مطالعه‌ای طولانی مدت شرکت کردند و ثابت کردند ورزش ساختارمند می‌تواند یکی از قوی‌ترین ابزار‌ها برای جلوگیری از بازگشت سرطان و حتی کاهش مرگ‌ومیر باشد.

دستگاهی در مغز یک زن مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و صرع، با تشخیص الگو‌های غیرطبیعی فعالیت عصبی و ارسال ضربان‌های الکتریکی در لحظه مناسب، توانست دو بیماری شدید را همزمان کنترل کند.