کریستال‌ها در تقاطع علم و باور قرار دارند. درخشش سنگ‌ها از آغاز تاریخ انسان را محو خود کرده است. در روزگاری که پزشکی مدرن بر پایه مولکول و داده استوار شده، هنوز میلیون‌ها نفر در جهان به قدرت درمانگر سنگ‌ها باور دارند. کریستال‌ها نه فقط به‌عنوان زیور، بلکه به‌عنوان «ذخیره‌کننده انرژی حیات» شناخته می‌شوند. اما آیا این درخشش صرفاً نماد زیبایی است، یا در پس آن واقعاً نیرویی پنهان نهفته است؟

یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های فیزیک قرن بیستم در ۱۰۳ سالگی در پکن درگذشت. «چن‌ نینگ یانگ» (Chen Ning Yang) و همکارش در سال ۱۹۵۷ برای کشف اصل «شکست تقارن پاریته» در فیزیک ذرات بنیادی، جایزه نوبل فیزیک را دریافت کردند؛ دستاوردی که نه‌ فقط قانون طبیعت، بلکه تصور انسان از جهان را تغییر داد: اینکه حتی در بنیادی‌ترین سطح، طبیعت همیشه آینه‌دار خود نیست.

قند نیست، اما خطر هست. آنچه تاکنون تصور می‌شد نوشیدنی بی‌ضرر، «بدون قند» است، حالا «نوشابه بدون قند» زیر ذره‌بین علم رفته است. نتایج پژوهشی گسترده در بریتانیا نشان داد نوشابه‌های رژیمی، درست مانند نوشابه‌های معمولی، می‌توانند خطر ابتلا به بیماری کبد چرب متابولیک را تا بیش از ۵۰ درصد افزایش دهند. به بیان ساده‌تر، حتی اگر قند از ترکیب حذف شود، آسیب به کبد ادامه دارد؛ فقط آرام‌تر و پنهان‌تر.

درد، دشمنی کهن و در عین حال پیام‌آور زندگی است. ما به محض احساسش به دنبال راهی برای خاموش کردن آن می‌گردیم؛ قرص، آمپول، یا هر چیزی که آرام کند. اما اگر دارو استفاده نکنیم، اگر بگذاریم بدن خودش با درد روبه‌رو شود چه می‌شود؟

دانشمندان آرژانتینی استخوان‌های فسیل شده یکی از قدیمی‌ترین گونه‌های دایناسور در جهان را در رشته کوه آند کشف کرده‌اند. این خبر را روز چهارشنبه «شورای ملی تحقیقات علمی و فناوری آرژانتین» (CONICET) اعلام کرد.

آزمایشگاه ایمونولوژی در قلب انستیتو پاستور ایران، جایی میان میکروسکوپ‌ها و انکوباتور‌های کوچک، پژوهشی آرام، اما سرنوشت‌ساز در جریان بود؛ طرحی که بعد‌ها جهانی شد. دکتر سیما رأفتی، با نگاهی فراتر از مرز‌های امکانات داخلی، سال‌ها روی تولید واکسن علیه نوعی انگل کار کرد؛ بیماری‌ای که چهره‌اش را در سکوت، در فقیرترین نقاط جهان نشان می‌دهد. حاصل این تلاش‌ها، واکسنی مبتنی بر ژن بود که نخستین بار در منطقه طراحی شد و در ۲۶ مهر ۱۳۸۰ به او مدال یونسکو–پاستور برای تأثیرگذاری در سلامت انسان را بخشید.

پا گذاشتن به سن شاید برای بسیاری از ما ترسناک به نظر برسد؛ اما تحقیقات جدید روانشناسی نشان می‌دهد عملکرد کلی روانشناختی ما در بازه سنی ۵۵ تا ۶۰ سالگی به اوج خود می‌رسد و هرچند برخی توانایی‌ها با افزایش سن کاهش می‌یابد؛ اما ویژگی‌های روان‌شناختی دیگر به اوج خود می‌رسند.

پژوهش تازه‌ای نشان می‌دهد افرادی که در اواخر کودکی، نوجوانی یا اوایل بزرگسالی اوتیسم در آ‌نها تشخیص داده می‌شود، نسبت به کسانی که در خردسالی اوتیسم در آنها تشخیص داده می‌شود احتمالا نوع متفاوتی از این اختلال را تجربه می‌کنند.

سکوت و تاریکی شب می‌تواند راه ورود افکار منفی را به ذهن هموار کند. این افکار منفی برای برخی می‌تواند فراتر از وسوسه خوردن باقی مانده پیتزا در یخچال یا کشیدن یک نخ سیگار باشد. آیا توضیحی برای این مشکل وجود دارد؟ پژوهشی که در سال ۲۰۲۲ انجام شده تلاش می‌کند توضیحی در این‌باره ارائه دهد.