المپیک هر روز دورتر از دیروز/ بلاتکلیفی، خطر تعلیق و ناکامی در کمین والیبال

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، فدراسیون والیبال امروز به پایان دوره خود با محمدرضا داورزنی می‌رسد. رئیس کهنه کار والیبال که دوران دودهه‌ای حضورش در این رشته با فراز و نشیب‌های زیادی همراه بوده، اما موضوع اصلی درباره والیبال داورزنی و ابقا یا کناره گیری او نیست. والیبال در حال حاضر در یک پیچ تاریخی قرار دارد و هر تصمیم اشتباهی می‌تواند این فدراسیون را به ته دره سوق دهد.

فدراسیون والیبال پس از محرز شدن عدم برگزاری انتخابات در تاریخ ۲۹ آبان کوشید تا با برگزاری مجمع فوق العاده و انتخاب سرپرست توسط مجمع مسیر پیش رو را بدون کمترین هزینه ممکن طی کند. اتفاقی که در ابتدا با استقبال وزارت ورزش روبرو شد، اما فشار‌های بیرونی سبب شد ناگهان توافقات قبلی هوا شده و معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش در یک مصاحبه مدعی شود که وزارت ورزش هیچ تاییدیه‌ای برای برگزاری مجمع فوق العاده در تاریخ ۲۹ آبان صادر نکرده. این در حالیست که موافقت اولیه برای برگزاری مجمع با امضای پولادگر در اتوماسیون فدراسیون والیبال موجود است!

والیبال مانند رشته‌هایی مثل فوتبال، کشتی، ژیمناستیک در زمره فدراسیون‌هایی محسوب می‌شود که اساسنامه آن منطبق بر تاییدیه جهانی و FIVB است و از همین رو کلیه تصمیمات در حوزه این فدراسیون باید مطابق بر همین اساسنامه جهانی انجام شود. طبق این اساسنامه انتخاب مجمع نه در ید دولت و وزارت ورزش بلکه بر عهده مجمع است؛ بنابراین با پایان ریاست داورزنی در فدراسیون والیبال باید مجمع سرپرست را انتخاب کند که البته با ملغی شدن مجمع این فدراسیون در یک آچمز عجیب قرار خواهد گرفت.

از طرفی FIVB قوانین سفت و سختی دارد که بی‌توجهی به آن‌ها می‌تواند به قیمت یک کابوس تمام شود. FIVB یکی از سختگیرترین فدراسیون‌های جهانی در بین تمام ورزش‌هاست و این نهاد بار‌ها اعلام کرده که دولت کشور‌ها هیچگونه حقی در دخالت در انتخابات فدراسیون‌ها ندارند. فدراسیون جهانی والیبال همچنین به شکل صریح اعلام کرده که اگر کشوری از این موضوع تخطی کند با جریمه‌های سنگین و در نهایت تعلیق مواجه خواهد شد. این اصلا یک تهدید معمولی نیست و FIVB پیش از این چنین اقدامی را در رابطه با برخی کشور‌ها از جمله هند و فیلیپین انجام داده.

این اوضاعی که به وجود آمده دقیقا مصداق چیزی است که FIVB می‌تواند به واسطه آن والیبال ایران را تعلیق کند. یکی از مهمترین خط قرمز‌های FIVB دخالت نهاد بالادستی و دولت در امور فدراسیون هاست و حالا با توجه به شرایط بوجود آمده و عدم برگزاری مجمع و انتخاب سرپرست این تهدید فدراسیون والیبال را تهدید می‌کند.

از سوی دیگر وزارت ورزش انتخاب سرپرست برای فدراسیون‌ها را جزء اختیارات اصلی خود می‌داند و مدعیست این اختیار را نباید به هیچ نهاد دیگری واگذار کرد چه آنکه بدل به یک بدعت تازه در ورزش شده و به تمامی فدراسیون‌ها تسری پیدا خواهد کرد. وزارت ورزش معتقد است با توجه به اینکه هزینه ورزش را دولت پرداخت می‌کند، باید این حق را داشته باشد که در قبال فدراسیون‌ها اختیار و تصمیم گیری کند و حاضر به واگذاری این اختیار به غیر نیست چه آنکه در این صورت هیچ نقشی در وضعیت فدراسیون‌ها و ورزش نخواهد داشت و این مغایر با اصول نهاد اصلی و حاکمیتی و تصمیم گیرنده ورزش خواهد بود.

این در حالیست که داورزنی به صراحت تاکید کرده برای پرهیز از هر گونه چالش و تمکین برابر وزارت ورزش، حاضر است که سرپرست را وزارت ورزش تعیین کند و او تاییدیه این سرپرست را از مجمع اخذ کند تا بدون چالش و تهدید این مشکل حل شود. در حقیقت هم اختیارات و نظر وزارت ورزش تامین شده و هم از خط قرمز‌های FIVB رعایت شود.

تیم ملی در وضعیت نامشخص

والیبال در حالی در شرایط بلاتکلیف و معلق بسر می‌برد که مهمترین اتفاق پیش رو وضعیت تیم ملی است. والیبال تنها رشته تیمی ورزش ایران است که شانس حضور در المپیک را داراست اگرچه این شانس با توجه به ناکامی‌های قبلی چندا بالا نیست و در خوشبینانه‌ترین حالت ۱۰ درصد است. فدراسیون والیبال پس از ناکامی تمام عیار با عطایی تصمیم گرفت دوباره به همان فرمول امتحان پس داده قدیمی بازگشته و از مربی مطرح خارجی برای هدایت تیم ملی استفاده کند تا بتواند از حداقل شانس خود برای حضور در المپیک استفاده کند. در همین راستا مذاکرات با گزینه‌های متعدد آغاز شده و در نهایت فدراسیون به ۳+۱ گزینه نهایی رسیده؛ الکنو، پیاتزا، بلنجینی. در کنار این ۳ گزینه البته نام سعید معروف نیز مطرح شده. با این وجود ادامه مذاکرات برای انتخاب سرمربی فعلا متوقف شده چراکه فدراسیون وضعیت نامشخصی دارد.

در واقع تا وقتی که فدراسیون به سر و سامان نرسد و وضعیت نفر اول آن مشخص نشود طبیعتاً هیچ فردی قبول نمی‌کند هدایت تیم ملی کشوری را بر عهده بگیرد که وضعیت فدراسیونش مشخص نیست. این یعنی تیم ملی والیبال ایران در حال از دست دادن زمان است. آن هم در مقطعی که باید در اسرع وقت بدون کم‌ترین وقت کشی سرمربی جدید را انتخاب کنیم تا برای همان اندک شانس المپیکی شدنمان بجنگیم. به نظر می‌رسد که دود این بلاتکلیفی بیشتر از همه به چشم تیم ملی خواهد رفت و با از دست دادن زمان و عدم انتخاب سرمربی شرایط برای کسب سهمیه المپیک برای والیبال ایران سخت‌تر و پیچیده‌تر خواهد شد.