در گفتوگو با آنا مطرح شد؛
ذخیره‌سازی نمونه‌های در حال انقراض در قمر زمین
دانشمندان درباره ارسال مهر و موم شده نمونه‌های ژنتیکی در حال انقراض به ماه و سیارات قابل سکونت مشغول به پژوهش و بررسی هستند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، از آنجایی که افزایش دمای دریاها و آلودگی‌های زیست محیطی با سرعت بی‌سابقه‌ای منجر به تخریب صخره‌های مرجانی جهان شده، دانشمندان در حال بررسی امکان‌سنجی حفظ آنها در فضای بیرونی هستند.
ایده این است که یک مخزن زیستی مانند یک بانک زیستی که نمونه‌هایی از مواد بیولوژیکی خنک‌شده را در دمای پایینی ذخیره می‌کند، در دهانه‌های دائمی سایه‌دار ماه قرار بگیرند.
دانشمندان می‌گویند دماهای سرد برای حفظ چنین مخازنی مناسب است و تا صدها سال می‌تواند از آنها محافظت کند. در اینربین در صورت ضرورت امکان بازگشت برخی از نمونه‌ها که شامل مواد ژنتیکی مرجانی می‌شود نیز فراهم است و با بازگشت آنها به زمین می‌توان صخره‌های اقیانوسی را احیا کرد.
مری هاگدورن، دانشمند ارشد حوزه تحقیقاتی در موسسه زیست شناسی ملی اسمیتسونیان طی مصاحبه‌ای اظهار کرده: هیچ مکانی روی زمین به اندازه کافی سرد نیست. حتی سردترین مناطق سیاره زمین مانند قطب شمال و جنوب این شرایط را دارا نیستند و به دلیل تغییرات آب و هوایی با سرعتی سریعتر از هر منطقه دیگری در حال گرم شدن و افزایش دما هستند. بنابراین بعید است که دانشمندان بتوانند نمونه‌ها را در دمای سرد مورد نیاز برای صدها سال حفظ کنند.
در همین راستا و با توجه به اینکه امروزه تعداد زیادی از گونه‌های حیوانی و گیاهی در معرض انقراض قرار دارند و این موضوع یکی از بزرگترین چالش‌های حفظ تنوع زیستی در سراسر جهان است، برخی از دانشمندان و محققان پیشنهاد داده‌اند که نمونه‌های ژنتیکی از حیوانات و گیاهان در معرض خطر را در ماه جهت حفظ اطلاعات ژنتیکی آنها نگهداری کنند.
ارزش این پیشنهاد به دلایل زیر قابل توجه است:
۱. حفظ تنوع ژنتیکی: اطلاعات ژنتیکی حیوانات و گیاهان در معرض انقراض می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا در آینده از این داده‌ها برای بازسازی زیستگاه‌های معیشتی و حفظ گونه‌های انقراضی استفاده کنند.
۲. حفظ اطلاعات در مواقع بحرانی: در صورتی که یک گونه در معرض انقراض قرار گیرد و نمونه‌های زنده از آن موجود نباشد، نگهداری دی‌ان‌ای در یک محیط امن می‌تواند از انقراض تمامی آنها جلوگیری کند و شروع فرایند بازسازی که بیشتر مواقع غیرممکن به نظر می‌رسد را مهیا کند.
۳. محافظت از اطلاعات ژنتیکی: نگهداری نمونه‌های دی‌ان‌ای در یک محیطی خارج از زمین می‌تواند از خطراتی نظیر ویروس‌ها در امان باشند و امنیت داده‌های ژنتیکی تامین شود.
محققان همچنین مطرح کرده‌اند، این پیشنهاد هنوز در مرحله ابتدایی است و نیاز به بررسی بیشتر دارد. امکانات فنی، علمی و مالی برای انجام چنین پروژه‌ای بسیار پیچیده است و باید ابعاد مثبت و منفی این طرح به دقت مورد بررسی قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که پیشنهاد قابل اجرا است و مزایای انجام این پروژه بیش از هزینه‌های آن است.
انتهای پیام/
