به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، در روزهای اخیر شیوه برگزاری مناظره‌های تلویزیونی انتخابات ریاست جمهوری 1400 با واکنش‌های متفاوتی از سوی کارشناسان و افکار عمومی مواجه شده است. بخش عمده‌ای از این واکنش‌ها به محتوای سخنان نامزدها و اظهارنظرهای جنجالی برخی از آنها اختصاص دارد اما تعدادی از انتقادان نیز فرلاتر از این موارد ناظر بر چگونگی اجاری این برنامه تل ویزیونی است
در همین ارتباط محسن مهدیان کارشناس حوزه رسانه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزرای آنا با تامید بر این که یپش از هر چیز باید هدف برگزاری یک مناظره تلویزیونی برای برگزار منندگان و نامزدهاروشن باشد افزود: در آغاز جلسات مناظره آیاتی از قرآن کریم قرائت میشود که آیه 18 سوره مبارکه زمر هم یکی از این آیت است. خداوند در این آیه میفرماید:«الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ».(كساني كه سخنان را ميشنوند و از نيكوترين آنها پيروي ميكنند، آنها كساني هستند كه خدا هدايتشان كرده، و آنها خردمندانند.)
وی عنوان کرد: پس با درنظر گرفتن این هدف، جلسه مناظره هم باید در همین راستا تعریف شود.یعنی مخاطب برنامه‌های مختلف را بشنود و بتواند انتخاب کند. این باید راهبرد اصلی بوده و سایر بخش‌ها مقدمه‌ای برای آن باشد
وی اظهار کرد: استفاده از قرعه‌کشی و گردونه شانس برای برقراری عدالت و انصاف کفایت نمی‌کند. شما باید برای برگزاری عدالت، از روش‌های مترقی‌تری در این فضا استفاده کنید و روش برگزاری مناظره را ارتقا دهید. عدالت یعنی این که مخاطب بتواند نظرات مختلف در مورد یک موضوع را کنار هم قرار داده و بعد انتخاب کند.
وی افزود: پرسش‌ها باید متناسب با نیاز مخاطب باشد. سوالاتی که در این دو جلسه مناظره مطرح شده چند اشکال دارد؛ اول این که پرسش ها ربطی به نیاز اصلی جامعه و مخاطب ندارد. در نتیجه، نه رأیی به نامزدی اضافه می‌کند و نه حتی رأیی به صندوق رأی اضافه می‌کند. یعنی کسانی که مردد هستند هم با برگزاری مناظره‌ها به این شکل پای صندوق نمی‌آیند. مشارکت بالا نمی رود.
وی افزود: نکته دوم این است که نامزدها به سادگی از پاسخ دادن طفره می‌روند و باز هم برای جامعه مطالبه‌ای شکل نمی‌گیرد که چرا طفره رفت؟چون اساساً آن سؤال برایش اهمیتی هم ندارد. نکته سوم هم این است که واقعاً‌پاسخگویی‌ها، پاسخگویی‌های کلی، شعاری و بدون ورود به جزئیات است. یک حرف‌های تکراری که همه می‌زنند و باز مجدد اینجا هم تکرار میشود. وقتی که شما سؤال‌های کلی و از هر کسی هم یک سؤال می‌پرسید، مردم نمی‌توانند به درستی انتخاب کنند.
وی بااشهر به این که برگزاری مناظره های دو به دو با حضور یک کارشناس‌مجری مسلط میتواند گزینه بهتری باد افزود:
البته مناظره تلویزیونی با همین تعداد هم میتواند بهینه شود. به شرط این که پرسش‌ها جزئی و دقیق و مرتبط با نیازهای محسوس مخاطب باشد. ضمن این که سوالات باید به صورت مشترک طراحی شود. یعنی مثلاً بگویند در موضوع حجاب نگاه شما به صورت دقیق و ملموس چگونه است؟ هر کدام از نامزدها نظرشان را مطرح کنند، بعد مخاطب میتواند آن «قول احسن» را انتخاب کند.
وی افزود: در این دو مناظره دیدیم که نامزد مورد پرسش هنگام پاسخگویی
در حد ۱۰ تا ۲۰ ثانیه در مورد نظر می‌داد و زمان باقی مانده را به موضعات حاشیه ای اختصاص می داد
مدیریت جلسه هم از دست مجری خارج شده و از سوی دیگر برای بیننده هم مهم نیست که کاندیدا در دایهر در موضوع حرف می‌زند یا نه چون پرسش اینقدر کلان است که از هر دری سخن به میان بیاید، بالاخره نسبتی با سؤال پیدا می‌کند.
اینجا شاید نقش‌آفرینی مجری مهم است تا صحبت‌ها را به مسیر اصلی هدایت کند که این اتفاق هم رقم نخورد
وی افزود: در این میان شاید مناظره مشاوران و نمایندگان ستادها مفیدتر باشد. یعنی در کنار مناظرات دو به دو با سؤالات مشترک است. مناظره مشاوران را هم باید جدی گرفت. روش‌های زیادی برای برگزاری مناظره وجود دارد اما به نتظر می‌رسد صداوسیما ساده‌ترین و دم‌دستی‌ترین شکل ممکن
را انتخاب کردند.
وی افزود: حتی دکور و استودیوی مناظره هم مثل محتوای جلسه، قدرت برانگیختگی در مخاطب را ندارد. این سردی علاوه بر محتوای پرسش‌ها در دکور و چیدمان نامزدها می‌بینیم. اساس مناظره، هیجان‌انگیز نیست و این یک نکته منفی به حساب می آید. البته باید بین ایجاد هیجان در مخاطب و رعایت ادب و اخلاق هم یک تعدل پذیرفتنی ایجاد کرد و این بیش از هر چیز وظیفه مجری است.
انتهای پیام/۴۱۰۴/
انتهای پیام/
