اسیدی شدن دریاها روی تخمریزی ماهیها اثر میگذارد
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از BBC، محققان دریافتند که افزایش میزان دیاکسید کربن در آب که آن را اسیدیتر میکند با کاهش قابل توجه تخمریزی ماهیها همراه بوده است. با این حال سایر عادات جفتگیری همین گونهها با افزایش میزان اسیدیته آبها تحت تاثیر قرار نگرفت. دانشمندان میگویند که این تغییرات خفیف اما از نظر بومشناختی مهم هستند.
در این مطالعه عادات پیچیده جفتگیری یک نوع ماهی فراوان در دریای مدیترانه به نام «Ocellated Wrasse» بررسی شد. سه نوع ماهی نر مختلف هست که برای تصاحب تخمهای ماهی ماده تلاش میکنند.
نرهای چیره لانه میسازند و وظایف دفاعی دارند، درحالی که نرهای دورهگرد به نرهای چیره کمک میکنند تا در ازای آن سهمی از تخمها دریافت کنند. گروه سوم نرهای موذی هستند که آن اطراف پرسه میزنند تا از حواس پرتی نرهای چیره سوءاستفاده کنند.
محققان برخوردهای پیچیده این موجودات را در نزدیکی آتشفشانهای زیر آب که دیاکسید کربن منتشر میکنند بررسی و فیلمبرداری کردند. میزان بالاتر دیاکسید کربن آبهای این بخش مدیترانه در نزدیکی سواحل جنوب ایتالیا را خیلی اسیدیتر میکند، یعنی معادل شرایطی که انتظار میرود تا پایان قرن به دلیل فعالیت بشری در بسیاری از آبهای جهان روی دهد.
دانشمندان دریافتند که بسیاری از رفتارهای ماهیها در این شرایط تغییری نکرده اما باروری تخم ماهیها در این نواحی دو سوم کمتر بود. محققان استدلال میکنند که افزایش دیاکسید کربن ممکن است بر توانایی ماهی چیره برای تصمیمگیریهای سریع اثر بگذارد.
پروفسور مارکو میزالو، از دانشگاه پالمرو که سرپرستی تحقیقات را به عهده دارد، میگوید: «این نرها باید توازنی میان تعقیب ماهیهای موذی و همزمان دعوت از ماده برای شرکت در تخمریزی پیدا کنند. آنها کودن نشدهاند اما در تصمیمگیری کندتر عمل میکنند».
گفتنی است که ماهی ماده تخم میریزد و ماهی نر باید با اسپرم خود آن را بارور کند. اما در حالی که تعداد موارد بارور کردن تخم ماده از طرف ماهیهای نر افت کرده است، تست ژنتیکی نشان میدهد که ماهیهای چیره شانس خود برای پدر شدن را از ۳۸ درصد در آبهایی با دیاکسید کربن کمتر به ۵۸ درصد در نواحی با دیاکسید کربن بیشتر افزایش دادند.
پروفسور میزالو معتقد است که تغییرات در میزان اسیدیته دریاها ممکن است بر کیفیت اسپرم سایر نرهای این موجود اثر بگذارد. این مطالعه موید مجموعه شواهد موجود است که نشان میدهد تغییرات در میزانpH اقیانوسها احتمالا تاثیری قابل توجه بر آبزیان به خصوص نرمتنان خواهد داشت چون توانایی آنها در ساختن صدف با افزایش اسیدیته مختل میشود.
سایر محققان این رشته ضمن ستایش از انجام مطالعه تازه در محیط طبیعی نسبت به نتیجهگیریهای گسترده از یک مطالعه هشدار دادهاند.
دکتر هینز بومن، زیستشناس دانشگاه کانتیکات، گفت: «همانطور که نویسندگان به درستی اشاره میکنند ما درحال حاضر هیچ اندازهگیری ملموس و در نتیجه هیچ ایدهای نداریم که چگونه بالا رفتن میزان دیاکسید کربن بر تولید مثل ماهیها در آینده اثر خواهد گذاشت».
انتهای پیام/