پلان بی آمریکا در انتخابات عراق

به گزارش خبرگزاری آنا، پس از آنکه تلاش‌های واشنگتن برای ایجاد سلسله‌ای از بحران‌ها و ناامنی‌های داخلی پیش از برگزاری انتخابات سراسری اخیر در عراق به نتیجه مطلوب نرسید، منابع آگاه از تغییر راهبرد ایالات متحده حکایت می‌کنند. حضور قاطع احزاب و گروه‌های مقاومت، همراه با هوشیاری شهروندان عراقی، باعث شد تا سناریوی بی‌ثباتی کنترل‌شده آمریکا قبل از برگزاری انتخابات سراسری اخیر با شکست مواجه شود. حتی تلاش برای تحریم انتخابات توسط برخی گروه‌های عراقی نیز نتوانست بستر خطرناک مورد نظر آمریکا برای بی‌اعتبار کردن فرآیند دموکراتیک را فراهم آورد.

در نتیجه این عدم موفقیت، تمرکز استراتژیک آمریکا به دوره “پساانتخابات عراق” معطوف شده است؛ جایی که واشنگتن امیدوار است بتواند از دل نتایج صندوق‌ها، خلأ‌های جدیدی برای دخالت ایجاد کند.

بر اساس اطلاعات موجود، پلان بی آمریکا بر محور تقویت و تعمیق شکاف‌های موجود میان گروه‌های سیاسی عراقی پس از برگزاری انتخابات تعریف شده است. استراتژی جدید بر این فرض استوار است که حتی با مشخص شدن نتایج، تعلل و بن‌بست در فرآیند تشکیل دولت و انتصاب نخست‌وزیر به یک درگیری طولانی‌مدت تبدیل شود.

این تاکتیک شامل موارد زیر است:

تأمین مالی و پشتیبانی لجستیکی از لابی‌های مخالف سازش در هر دو سوی طیف سیاسی عراق.

استفاده از اهرم‌های فشار اقتصادی و تحریمی برای تشدید اختلافات بر سر تقسیم قدرت و سهمیه‌بندی‌ها.

هدف از این مرحله، تبدیل بن‌بست سیاسی به یک بحران اجتماعی گسترده‌تر است. از نظر طراحان این نقشه، بی‌عملی دولت در حل مشکلات روزمره مردم (مانند خدمات، برق، و امنیت) در بستر یک خلاء سیاسی طولانی‌مدت، زمینه را برای اعتراضات مردمی و شورش‌های خیابانی فراهم خواهد کرد. در این معادله پیچیده، هدف نهایی آمریکا نه صرفاً به تعویق انداختن یک دولت همسو با منافع منطقه‌ای، بلکه خلق انگاره‌های بحرانساز امنیتی و داخلی است که بتواند در بطن استراتژی کلان ایالات متحده برای تجزیه عراق هدایت و مدیریت شود.

تحلیلگران منطقه‌ای معتقدند که آمریکا با پذیرش واقعیت نتایج انتخاباتی که متمایل به محور مقاومت هستند، اکنون به دنبال بهره‌برداری از اختلافات قومی و فرقه‌ای است تا از پایین به بالا، مشروعیت دولت مرکزی را تضعیف کند. اگر ثبات سیاسی حاصل نشود، پتانسیل درگیری‌های داخلی که می‌تواند به دخالت‌های خارجی بیشتر مشروعیت دهد، به شدت افزایش خواهد یافت و این همان بستری است که واشنگتن برای اعمال نفوذ خود در دوران “پساانتخابات” به دنبال آن است.