دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
25 مرداد 1395 - 09:40
توسط محققان دانشگاه صنعتی شریف انجام گرفت

تولید نانوپانسمانی که بهبود زخم را سرعت می‌بخشد

محققانی از دانشگاه صنعتی شریف پوشش نانوکامپوزیتی را سنتز کرده‌اند که می‌تواند به‌عنوان پانسمان زخم مورد استفاده قرار بگیرد. این نانوکامپوزیت که در مقیاس آزمایشگاهی سنتز شده است و قابلیت ضدمیکروبی دارد، فرایند بهبود زخم را تسریع می‌کند. کاربرد دیگر این نانوکامپوزیت در مهندسی بافت پوست، دارورسانی کنترل‌شده از طریق پوست انسان و در نهایت پوست مصنوعی است.
کد خبر : 109916

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ستاد ویژه توسعه نانو، یکی از علل اصلی مرگ و میر انسان‌ها، خونریزی‌های شدید در تصادفات و جراحی‌های داخلی است. برای بند آوردن خونریزی از روش‌های گوناگونی از جمله بخیه استفاده می‌شود. در این روش‌ها سرعت عمل حرف اول را می‌زند. بدین جهت در پزشکی نیاز مبرمی به تولید نوار زخم‌بندهای از پیش آماده و سازگار با بدن که بتواند در اتاق اورژانس به‌سرعت به کار گرفته شود و جان مجروحان را نجات دهد، دیده می‌شود. در دهه‌های اخیر تلاش‌های فراوانی جهت توسعه‌ نانوالیاف بیوکامپوزیتی با هدف تولید داربست‌های مهندسی بافت، زخم‌بندی و دارورسانی انجام گرفته است.


دکتر عبدالرضا سیم‌چی ضمن اشاره به خواص مهم غشاهای نانولیفی، به تبیین اهداف طرح پرداخت و گفت: «تخلخل، ساختار، خواص مکانیکی و نرخ تخریب شیمیایی در محیط بدن غشاهای نانولیفی باید مورد توجه قرار گیرند. از این ‌رو، هدف از انجام این طرح تولید زخم بندهای پیشرفته با خواص مطلوب و تولید پوست مصنوعی جایگزین پوست طبیعی بدن انسان بوده است».


استفاده از این پوشش نانوکامپوزیتی به‌عنوان پانسمان زخم‌ها، سرعت بهبود زخم را در مقایسه با پانسمان‌های متداول سنتی افزایش می‌دهد.


به گفته‌ سیم‌چی، با کاهش قطر الیاف در حد نانومتری، خواص مکانیکی و زیستی آنها بهبود پیدا می‌کند، به ‌طوری ‌که خواص مکانیکی کامپوزیت با افزایش استحکام همراه می‌شود. حضور اکسید گرافن نیز به افزایش استحکام کمک شایانی می‌کند. همچنین به علت بهبود تراوایی و آب‌دوستی نمونه‌ها و ایجاد تخلخل‌های ریزتر در نمونه، خواص زیستی آن نیز بهبود می‌یابد.


در طرح حاضر ابتدا محلول پلیمری کیتوسان/سلولز باکتریایی با استفاده از یک دستگاه الکتروریسی، به نانوالیاف تبدیل شد. سپس پارامترهای فرایند الکتروریسی بهینه‌سازی شد. همچنین محلول پلیمری کیتوسان/سلولز باکتریایی حاوی مقادیر مختلفی از اکسید گرافن نیز الکتروریسی شد. در نهایت نمونه‌های تولیدی مشخصه‌یابی شدند و از منظر مقاومت مکانیکی و تراوایی مورد ارزیابی قرار گرفتند.


نتایج آزمون‌های مکانیکی تنش کششی، مدول الاستیک و قابلیت تغییر طول را به ترتیب 25 تا 35 مگا پاسکال، 70 تا 100 مگاپاسکال و 20تا 30 درصد را نشان می‌دهند.


این تحقیقات حاصل تلاش‌های دکتر عبدالرضا سیم‌چی، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی شریف، مهندس امیر آذرنیا، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف، مهندس نفیسه محمودی، دانشجوی مقطع دکترای دانشگاه صنعتی شریف، و نیلوفر صلاحی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، است.


انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب