گام دوم فلسفه آفرینش با شناخت خداوند ایجاد می‌شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ حجت‌الاسلام مهدی ایمانی‌مقدم مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه فردوسی مشهد در نشست «فلسفه اخلاق و اخلاق آموزشی» اعضای هیئت علمی استان بوشهر با بیان اینکه مهم‌ترین سؤال زندگی انسان، فلسفه و معنای زندگی است، اظهار کرد: این سؤال همیشگی انسان از ابتدای آفرینش تاکنون که انسان خود را به‌عنوان ذره‌ای در آسمان، فضا و کهکشان می‌بیند، است.

وی با تأکید بر اینکه گام نخست برای سعادتمندی انسان و ایجاد حس آرامش در زندگی، موفقیت و رستگاری در دنیا و آخرت این است که انسان هستی و خود را بشناسد و ذیل آن، جایگاه خود را در این هستی و آفرینش بفهمد، اضافه کرد: روح تعالیم شریعت اسلام بر این نکته استوار است که باید زندگی را برای خود معنا کرد. همه پیامبران و برگزیدگان خداوند متعال برای فهم و تدوین شناخت هستی توسط انسان و فهمیدن فلسفه و چرایی وجود انسان انتخاب شدند.

مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه هستی و عالم در عین سادگی، مهم‌ترین و سخت‌ترین رویکرد است، توضیح داد: در آیات کتاب آسمانی قرآن به مسئله تدبر بسیار توصیه شده؛ باید با چشم انسانی و عرفانی به مسائل نگاه کرد تا از کثرت‌ به وحدت رسید.

ایمانی‌مقدم با تأکید بر اینکه در نتایج بسیاری از تحقیق‌ها در سراسر جهان، نزدیک به ۹۵ درصد مردم جهان خدا را باور دارند و در طول تاریخ نیز چنین بوده، عنوان کرد: مشکل در شناخت خداوند است. هر چیزی که در جهان هستی وجود دارد، تجلی وجود خداوند بوده نه در کنار خدا یا شریک و همسان خدا. هرچه در هستی ایجاد شده به برکت وجود ائمه و معصومین است.

وی بیان کرد:‌ اگر خداوند را دیدیم، باور کردیم، فهمیدیم و شناختیم، گام دوم فلسفه آفرینش ایجاد می‌شود، قرآن کریم و معارف اسلامی بر این تأکید دارند که خدایی را باور داشته باشیم که توانایی خدایی کردن داشته باشد. این کاملاً واضح است و نیاز به هیچ‌گونه توضیح و استدلال ندارد. اگر قرار بر خدایی کردن پروردگار بوده؛ پس ما نیز باید بندگی کنیم. تنها مذهبی که ارتباط زنده با خداوند متعال دارد، اسلام است که به‌واسطه امام زمان (عج)، این اتفاق میسر بوده؛ فلسفه همه عبادات و زیارات، آوردن خداوند به زندگی فردی و اجتماعی است.

این استاد دانشگاه و حوزه ادامه داد: تفاوت اسلام با مکاتب غرب، مدرن و پست‌مدرن در این است که نگاه اسلام به هستی و همه معارف، واقع‌گرایانه بوده در حالی که نگاه سایر مکاتب، ایده آلیست بوده و مشتقات برگرفته از آنان نیز چنین است. حقیقت بیش از یکی نیست و باید خود را با آن وفق داد و نزدیک کرد.