«خلّاقیت در پژوهش» به کمک مرکز تحقیقات آمد؛
چرا اوباما «اشتون کارتر» را به پنتاگون فرستاد؟
اشتون کارتر چهارمین وزیر دفاع کابینه باراک اوباما پس از رابرت گیتس، لئون پانه‌تا و چاک هیگل است. او عضو حزب دموکرات است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، مجلس سنای آمریکا روز پنج‌شنبه گذشته در بحبوحه تصمیم آمریکا برای تشدید اقدامات نظامی‌اش علیه داعش، با انتصاب اشتون کارتر به عنوان رئیس جدید پنتاگون موافقت کرد.
کارتر ۶۰ ساله معاون سابق وزارت دفاع آمریکا، جانشین «چاک هیگل» وزیر دفاع قبلی آمریکا شد. هیگل نوامبر گذشته تحت فشار‌ها به دلیل افزایش درگیری‌ها در منطقه خاورمیانه و خشم جمهوری‌خواهان، استعفای خود را اعلام کرد.
با وجود مخالفت فراوان سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکایی با سیاست‌های دفاعی اوباما، روند رای‌گیری سنا برای تایید کارتر در مقایسه با هیگل در دو سال پیش، راحت‌تر پیش رفت. سابقه کارتر به عنوان دموکراتی تندرو و فعالیتش در دولت‌های جمهوری‌خواه و وعده وی برای اتخاذ مواضعی مستقل از کاخ سفید می‌تواند دلیل این امر باشد.
کارتر در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح مجلس سنا، بر عزم خود درباره کاهش هزینه ساخت سلاح‌های جدید تاکید کرد. وی همچنین با اتخاذ دیدگاه‌های جنگ‌طلبانه اظهار داشت که به تسلیح دولت اوکراین علیه جدایی‌طلبان طرفدار روسیه بسیار تمایل دارد.
کارتر گفت: جنگ با تروریسم بخش همیشگی ماموریت امنیت ملی ماست و از حملات علیه داعش و القاعده فرا‌تر خواهد رفت. وی همچنین گفت که در مقابل فشار‌ها برای آزادی زندانیان گوانتانامو، بیش از حد ضرورت تسلیم نخواهد شد.
همچنین وزیر دفاع جدید آمریکا پیش از انتصاب در این مقام، روز چهارشنبه ۱۵ بهمن در نشست کمیته سنا، گروه داعش و جمهوری اسلامی ایران را دو تهدید خطرناک برای آمریکا توصیف کرد.
اشتون کارتر در این نشست که به ریاست سناتور جمهوری‌خواه جان مک کین برگزار شد، گفت: در خاورمیانه، دو تهدید فوری و دو خطر واقعی برای ایالات متحده وجود دارد که یکی داعش و دیگری ایران است.
اشتون کارتر همچنین پیشتر در مقاله‌ای در روزنامه واشنگتن پست نوشته بود: برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، معتقد به بهره‌گیری از ابزارهای نوین دیپلماسی، اقتصادی و نظامی به شکلی یک‌پارچه هستیم.
او جزء کسانی است که از سال ۲۰۰۸ میلادی همواره گفته است که اقدام نظامی باید به عنوان بخشی از استراتژی همه‌جانبه در نظر گرفته شود و نه به صورت یک گزینه مجزا.
به گفته «جک رید» سناتور دمکرات آمریکایی، کارتر بر مشکلات کنونی از جمله جنگ در اوکراین، سوریه، عراق و افغانستان متمرکز خواهد بود اما در عین حال، با چالش‌های بلندمدت‌تری از جمله توان نظامی چین مواجه خواهد بود. به علاوه در صورتی که مذاکرات هسته‌ای ایران به نتیجه نرسد وی با بحران‌های دیگر دست و پنجه نرم خواهد کرد چرا که تبعات شکست مذاکرات وضعیت منطقه را تغییر خواهد داد.
در همین حال گفته می‌شود؛ کارتر موضع‌گیری‌های تندی در زمینه منع تکثیر سلاح اتمی دارد و بسیاری احتمال می‌دهند که او موضعی سرسختانه در قبال پرونده هسته‌ای ایران اتخاذ کند.
در مباحث هسته‌ای، کارتر از حامیان پروپا قرص استفاده از گزینه نظامی برای جلوگیری از تکثیر سلاح هسته‌ای محسوب می‌شود. او در سال ۲۰۰۴ در مقاله‌ای برای نشریه فارین‌افرز مدعی شد که اولویت آمریکا باید توقف ذخایر سوخت هسته‌ای جهان از طریق جلوگیری از دستیابی دولت‌ها به ویژه دولت‌های متخاصم با آمریکا به پلوتونیوم یا غنی‌سازی اورانیوم باشد. این امر مستلزم رویکرد روشن آمریکا در وهله نخست به شکل دیپلماتیک و در صورت لزوم تهاجمی برای نابودی برنامه هسته‌ای ایران و کره شمالی است.
از این رو، با توجه به مواضع هسته‌ای سختگیرانه وزیر جدید دفاع آمریکا، برخی گمانه زنی‌ها نشان می‌دهد که انتخاب وی با هدف ایجاد سدی در مقابل فشار جمهوری‌خواهان است. اوباما با انتخاب کارتر نشان داد که بیش از به نتیجه نرسیدن مذاکرات، نگران فشار تندرو‌هاست و در واقع در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات برنامه حساب‌شده‌ای دارد.
در حقیقت، انتخاب این دمکرات تندرو تا اندازه‌ای با هدف اطمینان دادن به جمهوری‌خواهان و لابی رژیم‌صهیونیستی در شرایطی است که کنگره بیشترین مانع تراشی را در برابر مذاکرات هسته‌ای ایران انجام داده است.
کارتر، از اکتبر۲۰۱۱ تا پایان سال ۲۰۱۳ شخص شماره دو پنتاگون و معاون وزیر‌دفاع پیشین چاک هیگل بود. کارتر ضمن پشتیبانی از مذاکرات دیپلماتیک با ایران، در سال ۲۰۰۸ در یک مقاله آکادمیک به راه‌های احتمالی برای حمله به تاسیسات زیربنایی اتمی ایران پرداخته بود.
او در سال ١٩٩٣ در دولت بیل کلینتون در وزارت دفاع آمریکا مسئول جمع‌آوری کلاهک‌های هسته‌ای از کشورهای تازه استقلال‌یافته از جمله اوکراین، قزاقستان و بلاروس بوده است. او تا پیش از ورود به وزارت دفاع آمریکا در اوایل دهه ۱۹۹۰، چهره‌ای آکادمیک در دانشگاه هاروارد بود که به مطالعات فیزیک اتمی و چگونگی مهار تسلیحات هسته‌ای اشتغال داشت.
اکنون دیوید کوهن یهودی‌تبار، معمار تحریم‌ها بر صندلی دوم سازمان سیا نشسته و اشتون کارتر، مخالف سرسخت گسترش سلاح‌های اتمی و موافق با حمله‌های پیشگیرانه در مرکز پنتاگون قرار دارد و تا اینجای کار سپر دفاعی خوبی برای دولت اوباما در برابر حمله تندروهای داخلی ساخته شده است.
بنابراین می‌توان گفت انتخاب «اشتون کارتر» به عنوان رئیس جدید وزارت دفاع آمریکا با توجه به وعده‌های وی برای اتخاذ مواضعی مستقل از دولت و سیاست سختگیرانه در مسائل هسته‌ای، حربه‌ای از سوی دولت «باراک اوباما» برای کاستن از فشار‌ها در برابر مخالفانش در کنگره قلمداد می‌شود.
انتهای پیام/
دایرةالمعارف دانشبنیانها ۹۶؛
